 |
|
kiedy dzieje się coś takiego, kiedy nagle cały świat zapad się jak zgniatana czyjąs stopą puszka, człowiekowi przychodzą głupie rzeczy do głowy.
|
|
|
|
widzislam siebie i widziałam nas tak, jakbym stała sobie gdzieś z boku i na wszystko patrzyła.
|
|
|
|
nie mogłam znieść samotności.
|
|
|
|
czemu nic nie może być idealnie?
|
|
|
|
A jednak coś się we mnie blokowało.
|
|
|
|
tak niewiele o mnie wiedział-niemal N I C.
|
|
|
|
żeby mogła powstać jakas luka, najpierw musi byc jakaś całość.
|
|
|
|
spróbpwałam pozbyć sie tego wrażenia, ale nie mijało.
|
|
|
|
przychodziły mi też wtedy do głowy te dziwne myśli,które odpychałam od siebie i nie dopuszczałam ich do głosu, a które powracały przecież jak refren piosenki niemal zawsze.
|
|
|
|
było niemal idealnie,tak bardzo pięknie,że aż nie chciało mi się wierzyć,że mam szczęscie na wyciągnięcie ręki.
|
|
|
|
zamykam oczy, a kiedy je otwieram, on wciąż tu jest i wciąż na mnie patrzy.
|
|
|
|
momentalnie czuję, jak wszystko we mnie napina się niemal do bólu i wiem, że jesli on zostanie chociaż minutę dłużej, zacznę krzyczeć na całe gardło.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
