 |
Sentyment - coś co za żadne skarby nie da Ci o nim zapomnieć ani w żaden sposób nie pozwoli Ci wymazać go z pamięci. to taka podświadomość, która ciągle o nim smęci.
|
|
 |
Czekałam na ciebie doskonale wiedząc, ze już nie wrócić. zupełnie, ironicznie - tak samo jak za dziecka, kiedy zdechł mi mój najukochańszy pies, a ja każdego dnia stałam pod rodzinnym domem, naiwnie go wołając.
|
|
 |
W myślach kolejno zliczam dni, w których odbierając sens odszedł, ten nieopisywalny w słowa ból, każdego dnia, wewnętrznie rozrywający serce na drobne kawałki, każdy z dreszczy przeszywający najmniejszy milimetr ciała, znasz to, znów ten sam, pierdolony schemat. kolejne łzy skrywane pomiędzy wersami, zmiana rytmu, fałszywe uderzenia serca. przeszłość niszczy bieg teraźniejszości, stan beznadziejności, po raz kolejny Twoje życie traci na znaczeniu.
|
|
 |
Taki to już jest ten świat. To jedna wielka mafia.
Raz jesteś na szczycie, a zaraz już Cię tam nie ma.
Jesteś w formie, zbierasz laury.
Jednak jej brak daje odwrotne efekty.
Ale liczy się to kim jesteś. Co masz w środku.
To, że walczysz, że się nie poddajesz.
Bo zwycięstwo jest przecież dla ludzi.
Ono jest w Tobie.
Musisz tylko w nie uwierzyć.
Świat nie zrobi nic dla Ciebie.
Ty musisz coś zrobić dla świata.
Bo praca nad sobą, wiara i determinacja to klucz to sukcesu.
Raz na wozie, raz pod wozem.
Liczy się to kim jesteśmy..
|
|
 |
Nie znienawidził miłości, tylko pokochał nienawiść...
|
|
 |
jest rozpacz i jest ból, na którego opisanie nie stworzono słów. ale to nic w porównaniu z pustką która nadchodzi później. to nic w porównaniu do siedzenia na parapecie, nie myśląc o niczym, nie zauważając, że miejsce słońca zajęły gwiazdy.
|
|
 |
najbardziej boli, kiedy zostawiasz mnie za wady, których sam jesteś autorem.
|
|
 |
nie możesz mną tarmosić jak pies swoją zabawką, a potem rozgryźć na kawałki uznając, że jest zbyt potarmoszona.
|
|
 |
stań przed nim naga, obdarta z kobiecości i sprawdź czy spojrzy Ci wyłącznie w oczy.
|
|
 |
największym wstydem dla faceta powinny być łzy kobiety.
|
|
 |
jeżeli pokochamy osobę za daną cechę, a potem ją utraci jest to równoznaczne z tym, że przestajemy ją kochać?
|
|
 |
ironią losu jest to, że najpierw robimy wszystko, żeby przekonać drugą osobę, że warto nas pokochać, a potem przekonujemy samych siebie, że kochamy.
|
|
|
|