 |
|
- Za ile masz być w szkole?
- Za 3 godz. temu.
|
|
|
|
- Kim chcesz zostać w przyszłości?
- Chcę pozostać sobą.
|
|
|
|
Tyle jesteś wart, ile płacą za twą śmierć.
Ile twój wróg chce dać za to żebyś zdechł.
|
|
|
|
Od siódmej klasy siedzieliśmy razem w ławce.
Zamiast notować lekcje, robiliśmy plan jak zabić wychowawce.
|
|
|
|
Może przypadkiem gdzieś, kiedyś pogadamy.
Mam numer do Ciebie wpisany jako nieznany.
|
|
 |
|
całokształt uczuć zawarty w słowach, kolejne linijki wersów przesiąknięte wczorajszymi łzami. wiesz.. ten pominięty ból, wraz z wewnętrzną tęsknotą, każdego dnia coraz silniej rozrywa klatkę piersiową. / endoftime.
|
|
|
|
teraz już wiem, że każde z nas, z czasem po prostu pogubiło się w labiryncie złudzeń, w tej stercie obietnic, będących kiedyś podstawą tego co budowaliśmy, jakby fundamentem każdego z uczuć pozwalającym przetrwać. / endoftime.
|
|
|
|
adrenalina na nowo wzrasta, trzy kropki zakańczające kolejne ze zdań, całokształt uczuć zawarty w słowach. ponownie czuję delikatny ucisk w klatce piersiowej, cięższe próby oddechu, gdy wiem, że właśnie w tej chwili, każde z marzeń może się spełnić, bądź prysnąć w zapomnienie, pozostawiając bliznę w tle przeszłości. / endoftime.
|
|
|
|
w snach przewija się jego postać, uśmiecham się kiedy widzę jak się zbliża. w jednej chwili czuję jego obecność, pomieszanie zmysłów i te silne dłonie, w których ogrzewa moje. znów rano, otwierając oczy, czuję na własnych ustach uśmiech, znów dzień zaczynam z myślą o nim. / endoftime.
|
|
 |
|
przyzwyczaiłam się już do tego, że mam w życiu ciężej od innych, ale to co dzieje się ostatnio to już przesada. / malinowykisiel
|
|
|
|
fragmenty chwil z wyobraźnią przesiąkniętą złudnymi nadziejami, oddech gubiony gdzieś w tle wczorajszego dnia, i ból przeszywający na wskroś każdy sześcienny milimetr ciała, ten morderczy ból pękającego serca, wiesz.. to wszystko traci sens. / endoftime.
|
|
|
|
` nie mogę Ci obiecać , że będzie dobrze , ale mogę przysiąc , że przejdziemy przez to razem `
|
|
|
|
Dodaj komentarz
