 |
|
"Nieobecność nie oznacza przecież zapomnienia."
|
|
 |
|
"Najgorsze, co może uczynić człowiek to nadinterpretacja. Nadinterpretacja kilku chwil uniesienia, momentu, w którym krew ruszyła jakby szybciej na jej widok. Nadinterpretacja jej słowa, gestu, spojrzenia. Nadinterpretacja uczuć. Nadinterpretacja serca."
|
|
 |
|
"I tak żyłem przez parę miesięcy w tym dziwnym, pogmatwanym stanie rozczarowania, nie mogąc zrobić kroku w żadnym nowym kierunku. Świat posuwał się naprzód i zdawało się, że tylko ja tkwię w miejscu."
|
|
 |
|
"Ja już nigdy się nie nauczę tego, aby ktoś był obecny. To już trwałe, mechaniczne uszkodzenie. Gwarancja go nie obejmuje."
|
|
 |
|
"Rozpadające się iluzje boleśnie ranią."
|
|
 |
|
"Cokolwiek usłyszysz, twoja paranoja użyje tego przeciwko tobie."
|
|
 |
|
"Mijamy się, pozostawiając na środku pustej ulicy, to, co mogło być nasze. Tak bardzo boimy się uczuć, że zamiast kolekcjonerami wspomnień, stajemy się kolekcjonerami złudzeń"
|
|
 |
|
"Chyba to sprawił wrzesień, że prawie nic już nie czuję. Słucham, jak teraz upał zamiera, ciszą pulsuje. Pewno Ci dobrze gdzieś o tej porze, pewnie przyjemnie. A wokolutko - pejzaż bez smutku - pejzaż beze mnie. Noce i dni o których nie wiesz, jesień i pejzaż bez Ciebie."
|
|
 |
|
"Duszę można zniszczyć na trzy sposoby: tym co inni robią tobie; tym co pod naciskiem innych robisz sobie sam; i tym co robisz sobie sam z własnej woli."
|
|
 |
|
"Nikomu nie jest dobrze o czwartej nad ranem (…) i niech przyjdzie piąta, o ile mamy dalej żyć."
|
|
 |
|
"Muszę zebrać się w sobie. Zszyć z powrotem. Skleić, nawet prowizorycznie, bo się rozlatuje, coraz gorzej widzę i coraz gorzej się poruszam, a to niedobrze, to widać, to czuć (…)"
|
|
 |
|
"Mam blizny na dłoniach po dotknięciu pewnych osób."
|
|
|
|