|
A o czym Ty marzysz ? Czy też pragniesz cofnąć czas ? Czy Ty też chcesz zmienić przeszłość, bo może teraźniejszość trochę Ci nie odpowiada ?
|
|
|
Dlaczego akurat ja mam taką słabość do skurwieli ?
|
|
|
I wciąż jesteś ze mną, choć nie w rzeczywistości. W snach jesteś tylko mój, więc niech nikt sie nie dziwi, że spanie jest moją ulubioną rzeczą na tym całym popieprzonym świecie.
|
|
|
Chciałabym spotkać Twój stęskniony wzrok. Jedno głupie, niewinne, tak od dawna wyczekiwane spojrzenie, proszę.
|
|
|
Cześć skurwielu, nienawidzę Cię.
|
|
|
Boje sie pamiętać. To zbyt wielki ciężar, by móc go swobodnie dźwigać każdego kolejnego dnia. Jak można chodzić z uśmiechem na ustach skoro wewnątrz wszystko boli i aż płacze ? Ile można oszukiwać bliskie osoby, a zarazem siebie samego ? Nie da sie od nowa ułożyć sobie życia, skoro ma sie za sobą tyle niewyjaśnionych spraw, i pytanie które nie daje spokoju pragnące by je zaspokoić : dlaczego ?
|
|
|
- Podjęcie inicjatywy ? Ja ? - A co pan myślał ? Nabycie prawa do szczania na stojąco musi swoje kosztować / Carlos Ruiz Zafòn - Cień wiatru.
|
|
|
Pycha to grzech. Spytaj Lucyfera. To przez nią wyleciał z nieba./ Siedem grzechów głównych.
|
|
|
Kolejny rok szkolny. Tym razem bez Niego. Ochota na wybryki w klasie, wkurwianie nauczycieli - zupełnie przemija, gdy wiem, że nie mam powodów do choćby najmniejszej radości. Boje sie wychodzić na papierosa w obawie że minę sie z Jego bratem. Już teraz doskonale wiem, jak będę sie czuła widząc Go. Jego osoba tak starannie, dzień w dzień przypominać mi będzie o Nim, o Nas. Przypomni mi sie Jego uśmiech, Jego oczy, słowa. Znów poczuję Jego zapach, smak ust. I moment gdy mówił, ze zawsze ze mną wytrzyma jeśli tylko będę sie uśmiechać. Już wiem, że ten rok szkolny będzie najgorszym rokiem mojego życia, skąpanym w tęsknocie i tej pieprzonej niewiedzy. Wiem, że miesiąc w którym uczyłam sie życia na nowo, życia bez Niego - pójdzie w niepamięć. Mimo Twojej nieobeności w rzeczywistości, już czuje jak wpraszasz sie z powrotem do mojego serca.
|
|
|
zaufaj mi, są jeszcze Ci dobrzy na świecie.
|
|
|
Pięćdziesiąty raz wybieram numer telefonu. Czekam aż odbierze, odpowiada mi poczta głosowa, na którą pragnę się nagrać, ale tak naprawdę nie wiem co powiedzieć. Może, że tęsknię. Może, że wariuję z zazdrości. Może, że cholernie się martwię. Słowa i tak nie ukarzą tego co czuję. Odpalam kolejnego szluga, moją głowę rozsadza niesamowity ból. Myślę, bo nie mogę przestać. Płaczę, bo jest mi źle i nie wierzę w czystość intencji osoby, którą kocham najbardziej na świecie. Nie radzę sobie.
|
|
|
|