 |
„Są takie wydarzenia, które - przeżyte wspólnie - muszą się zakończyć przyjaźnią...”
|
|
 |
Ubierajmy się ładnie. Malujmy na kolorowo paznokcie, spotykajmy się w kawiarniach, siadajmy z kawą przy oknie. Uśmiechajmy się, śmiejmy się. Cieszmy się słońcem i deszczem. Zwiedzajmy muzea, odwiedzajmy wystawy. Róbmy zdjęcia. Odkrywajmy muzykę, polubmy gotowanie. Spotykajmy się, rozmawiajmy więcej, częściej. Nie myślmy, że mamy jeszcze czas na zmiany, uczmy się żyć tu i teraz
|
|
 |
Ten jest naszym przyjacielem, kto mówi dobrze o nas za naszymi plecami.
|
|
 |
Sztuka życia polega na tym, by cieszyć się małym, a wytrzymywać najgorsze.
|
|
 |
Dla Ciebie jestem sobą i choć to tak mało jest,
nie potrafię być przed Tobą nikim więcej
|
|
 |
Przez lata poznajesz tysiące osób, aż pewnego dnia spotykasz kogoś, kto zmienia twoje życie. Na zawsze.
|
|
 |
jak dobrze , że możemy wyobrażać
sobie to czego pragniemy
|
|
 |
Cały świat odczuwa lęk przed zaangażowaniem
|
|
 |
Kiedy cię spotkałam, byłeś chłopakiem z moich marzeń. Mówiłeś że rzadko kiedy pijesz, że mało palisz, byłeś pracowity, zawsze skory do pomocy. A teraz co się z tobą stało. Co drugi dzień w twoich żyłach alkohol jest, jedna paczka szlug na dzień to dla ciebie z mało, masz w dupie to czy przypadkiem nie potrzebuje twojej pomocy, a nawet jak cię o coś proszę masz wyjebane. Co się z tobą stało? Może to wszystko prze zemnie, może to ja cię tak niszczę ? Powiedz mi, bo nie wiem co robić. Mam już powoli tego wszystkiego dosyć! Rozumiesz?
|
|
 |
|
patrz, to tak cholernie frustrujące - że w jednej chwili człowiek jest przy Tobie, a za chwilę Go już nie ma. że jeszcze kilka minut temu ufałaś mu bardziej niż sobie, mówiłaś wszystko, i uśmiechałaś się dzięki Niemu - a On nagle zniknął. i ta Jego nieobecność uderza w Ciebie z każdej z możliwych stron - bo przecież obiecał być zawsze, i pomagać, nawet w najgorszych chwilach. bo przecież byłaś w stanie dać sobie uciąć za Niego rękę, a teraz? zostałaś sama, ze smutkiem na twarzy, i tak ogromnym żalem, który rozpierdala od środka Twoje serce, które zdążyło się w to wszytko zaangażować, zbyt mocno.
|
|
 |
To smutne, ale musimy się z tym pogodzić - my się już nie spotkamy
|
|
 |
To było takie dziwne, pierwszy raz w życiu doświadczyłam takich uczuć. Chociaż wiedziałam, że ludzie są fałszywi i nie warto im ufać, to jednak przestraszyłam się, że moja teoria okazała się słuszna. Chyba nie chcę więcej przekonywać się o mojej bezbłędności na własnej skórze... Obiecuję, że od tej pory będę wierzyć sobie na słowo.
|
|
|
|