|
Znam to uczucie , kiedy widzę Go z daleka na szkolnym korytarzu i usilnie staram przypomnieć sobie sytuację ze swojego życia, która sprawi , że się zaśmieję tylko po to , aby przechodząc koło niego wyglądać na szczęśliwą osobą , która zapomniała o tym jak ją zranił. Jednakże jego widok tak mnie paraliżuje , że nie jestem w stanie myśleć racjonalnie , nie słyszę co mówią do mnie inni , a moje serce dostaje tachykardii i zdaję sobie sprawę z tego , że on nie wyśle mi już SMS-a na dobranoc , w którym było to słodkie „KOCHAM CIĘ KSIĄŻNICZKO” i tysiące dwukropków i gwiazdek , które sprawiły , że czułam się najszczęśliwszą osobą na świecie . Potem mijam go ze smutkiem w oczach. Odpowiadam bezuczuciowe „CZEŚĆ” i zadaję sobie sprawę , że cholernie za nim tęsknię … ;(
|
Dodaj komentarz
