 |
|
tak bardzo się o mnie troszczy. gdy tylko jestem chora, przywozi mi zapas owoców i herbat na milion lat, co chwila pytając, czy aby napewno dobrze się czuję. chodzi ze mną na siłownie, co chwila spoglądając na mój tyłek, a przy tym udając, że wogóle Go on nie interesuje. wyciąga mnie na nocne przejażdzki, podczas których słuchamy Jego ulubonego rapu. z każdym dniem coraz bardziej przekonuje mnie zarówno do tego miasta, jak i do jego piękna. dzwoni do mnie przynajmniej cztery razy dziennie, gdy tylko nie możemy się spotkać. przesiaduje u mnie w barze po kilka godzin, i za każdym razem prosi bym zrobiłą mu drinka "od serca". potrafi wpuścić mnie do domu, włączyć mi komputer i jechać "pozałatwiać sprawy" a wrócić z mega pysznym napojem owocowym i bukietem kwiatów. jest cudowny, słodki i przemiły - a przede wszystkim sprawia, że codziennie się uśmiecham, tak bardzo szczerze. || kissmyshoes
|
|
|
|
jeszcze kilka miesięcy temu wyśmiałabym każdego, kto powiedziałby mi, że pokocham Nowy Jork - bo szczerze nienawidziłam tego miasta. a dziś? dziś jest gdzieś głęboko w moim sercu, i jestem naprawdę szczęśliwa dzięki temu,że mogę tu mieszkać. pokochałam każdą cząstkę tych tętniących życiem ulic. pokochałam różnorodność modowych styli, które spotkać można wszędzie. pokochałam kawę, którą sprzedaje miły starszy pan, zaraz obok mojego mieszkania. pokochałam bronx, i uśmiechy chłopaków stamtąd. pokochałam wychodzenie wieczorami na boisko, i granie w kosza. pokochałam bieganie po central parku. pokochałam żółte taksówki, których wszędzie jest pełno. pokochałam magię nocnych spacerów. pokochałam cudowny manhattan. pokochałam to wszystko, czego tak bardzo nienawidziłam. pokochałam, całym sercem. || kissmyshoes
|
|
|
|
za każdym razem gdy wracam na stare osiedle, pierwszą czynnością jest pójście na cmentarz. i nie ważne, czy idę tam prosto z lotniska, z walizką o piątej nad ranem, czy po wyczerpującej podóży z jakiegokolwiek krańca świata - zawsze idę tam od razu. dziwisz się czemu? tak podpowiada mi serce. ciągnie mnie tam samo. to jedyne miejsce gdzie siadam na ławce, i płaczę po prostu, bez żadnych oporów. i potrafię siedzieć tam godzinami,i spoglądać na Twoje zdjęcie, i próbować zrozumieć czemu mi to zrobiłeś - i choć minie dziesięć lat, nigdy tego nie ogarnę, i nigdy nie będzie to boleć mniej, niż w tym momencie, bo nigdy nie będę w stanie przyzwyczaić się do tego, że Ciebie przy mnie nie ma. || kissmyshoes
|
|
|
|
mówisz mi, że już tak nie będzie, że to wszystko się naprawi. po raz kolejny nie wierzę, po raz kolejny słychać huk rzucanych przedmiotów. po raz kolejny prosisz o szansę, a ja po raz pierwszy zezygnowałam z dawania Ci ich, już na zawsze. || kissmyshoes
|
|
|
|
tęsknię za czasami gdy na melanże jeździliśmy na trzy auta, do innej miejscowości. tęsknię za czasami, gdy nasza ekipa była zgrana, gdy nie było żadnych wątów, niedomówień i kwasów. tęsknię za czasami, gdy miałam przy sobie każdego z przyjaciół. tęsknię za czasami, gdy jedyną rzeczą o jaką się martwiłam, było zmotanie kasy na kolejną imprezę. tęsknię za czasami gdy żyłam beztrosko, i tak bardzo spontanicznie. tęsknię za starą sobą - to najbardziej. || kissmyshoes
|
|
 |
|
Niewielu ludzi może powiedzieć , że ma prawdziwego przyjaciela . Ktoś powiedział , że przyjaciel to taka osoba , która pozostaje bez względu na okoliczności , nawet wtedy, kiedy wszyscy odchodzą . Przyjaciela nie musimy codziennie widywać , ale świadomość , że jest , daje motywację do działania i pomaga żyć .
|
|
|
|
cz5. Byłe przyjaciółki nie mówili do siebie nic nie siedzieli w jednej ławce. Zmieniły towarzystwo w klasie jedna z nich , siedziała sama w ławce 2 .,Miała z kim siedzieć miałą z kim porozmawiać.Jedna z nich pod wpływem koleżanki zmieniła się na szmate .
|
|
|
|
cz4.Dziewczyna w szoku co przeczytała , nie wieżyła że jej przyjaciółka mogła opowiedzieć takie bzdury , nie znając przyczyny zerwania jej z chłopakiem . Dziewczyna się wkurzyła na przyjaciółkę . Z chłopakiem postanowiła stracić kontakt i mu to napisała że będzie lepiej jak wgl stracimy kontakt usunęła jego numer gg na fcb ze znajomych .I nie rozumiała fałszywej przyjaciółki.Nastepnego dnia poszła do szkoły . Z każdym w klasie się przywitała z byłą przyjaciółka nie tylko podeszła odebrała swój zeszyt jej oddała prostownice i od tamtego momentu nie mają ze sobą kontaktu . Kazdy w klasie pytał się co sie miedzy nimi wydazyło .Dziewczyna odpowiadała tylko tak musi być i nie powiem wam więcej.
|
|
|
|
cz3. Chłopak nie mógł tego zrozumieć że dziewczyna z nim już nie chce być , chciał do niej wrócić starał się . Pytał czemu się tak stało .Dziewczyna powiedziała że ma już dosyć tych tajemnic i opini o nim . A on zmieni sie to prosze spróbujemy od nowa.Dziewczyna na to że nie już ma dosyć i będzie lepiej jak się rozstaną w zgodzie , i zaproponowała przyjazn . On na to że ją traktuje jako ktoś więcej niż przyjaciółke i nie rozumie jej decyzji . Dziewczyna sie tym nie przejoła, miała wyjebane na niego i na przyjaciółke.Aż do pewnego momentu gdy znów on sie odezwał z tekstem że ona sie nim tylko bawiła jak jej były nia i że jej przyjaciółka miała rację .
|
|
|
|
cz2.Aż do pewnego momentu , gdy jej chłopak z którym, jest już pewny czas nie mówi jej wszystkiego tylko jej przyjaciółce . Dziewczyna słyszała o tym chłopaku że jest ćpunem że ma nie odpowiednie towarzystwo ale jednak była z nim aż do pewnego czasu gdy dziewczyne zaczeło przerastać te jego tajemnice i że leiej sie zaczął dogadywać z jej przyjaciółką niż z nią . Dziewczyna tego nie wytrzymała zerwała z nim . I zrozumiała że te opinie o nim sie sprawdzają .
|
|
|
|
CZ1.Pokłóciła się z przyjaciółką zerwała z chłopakiem , czuła się samotna i bezradna. Choć wiedziała że zrobiła dobrze przyjaciółka okazała się szmatą która nie umie zachować tajemnic tylko pierdoli na prawo i na lewo ,głupoty i zdradza tajemnice .Zabolało ją gdy świat jej się zawalił , straciła siostrę z którą spedziła 3 lata , zdażały się drobne kłótnie ale zawsze się godzili ,nie ważne że sprawiali sobue na wzajem ból i cierpienie , ale zawsze się godzili .
|
|
|
|
[cz.1]pamiętam dzień Jego pogrzebu,i to jak bardzo nie byłam w stanie tam iść.pamiętam Damiana, który mnie ubierał, a ja bezwładnie siedziałam na łóżku. pamiętam też Mateusza,i Jego wzrok i zakłopotanie na twarzy, które mówiły:"ja pierdole,jak ja mam Cię pocieszyć".pamiętam jak szłam tuż za trumną, niesioną przez Jego przyjaciół i Damiana - podtrzymywał mnie Mateusz, i gdyby nie On - nie byłabym w stanie iść. patrzyłam na drewnianą skrzynię, w której teraz leżał tak ważny mi Skarb, i który teraz odchodził ode mnie na zawsze, choć obiecywał być przy mnie do końca życia. pamiętam, jak na cmentarzu nastała chwila ciszy, i nagle do moich uszu dobiegły słowa Magika - wtedy tak naprawdę zrozumiałam, i dotarło do mnie,że Go tracę. po policzkach zaczęły mi lecieć łzy,jednak stałam spokojnie.gdy nastał moment opuszczania trumny, nogi się pode mną ugięły, a łzy zaczęły lecieć jak oszalałe. czułam silne ramiona Mateusza, które powsytrzymywały mnie przed tym, bym nie rzuciła się w kierunku trumny.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
