 |
|
w końcu bez żadnego płaczu, srania z podniecenia i zgrzytania zębów na twój widok.
|
|
|
|
wiesz co jest moim największym marzeniem? nie, nie to żeby się wtulić w twoją bluzę i naćpać jej zapachem, i nie to, żeby wróciły wszystkie chwile razem spędzone, i też nie to, żebyś męczył mnie co dziesięć minut wiadomościami "co robisz kochanie?", ale to żeby jakaś laska zraniła cię tak jak ty mnie, tak że potem będziesz żałował tego, że ją poznałeś.
|
|
|
|
pytasz co teraz robię? siedzę z kubkiem kakao, pisze z kumplem i słucham ostrego. i poprzedzając twoje pytanie "a gdzie w tym wszystkim ja?" nie ma tutaj ciebie, nie ma cię już w ogóle w moim życiu. wyleczyłam się z ciebie, do perfekcji, czaisz?
|
|
|
|
łączy nas tylko przypadkowe mijanie się na korytarzu, czasem jeszcze mamy obok siebie lekcje. nic więcej. a wiem o tobie więcej niż najbliższa ci osoba. przez to, od niedawna każdy uważa mnie za psychopatkę, bo każdego się o ciebie wypytuję. irracjonalne, co?
|
|
|
|
już nie wierzę w mikołaja, w miłość, w przyjaźń, w wódkę, która pomaga zapomnieć o wszystkim. wierzę tylko w siebie, bo wiem, że sama siebie nie zranię. wiem, że nie będę cierpiała. od dzisiaj, żyję dla siebie.
|
|
|
|
wyglądała pięknie jak nigdy, podeszła do niego i usiadła na kolanach. przejechała dłonią po jego twarzy i z słodkim uśmiechem wypowiedziała jedno, magiczne słowo "wypierdalaj".
|
|
|
|
jeśli zapytasz co u mnie, odpowiem, że wszystko w porządku. nie moja wina, że nie umiesz odczytać ironii z oczu.
|
|
|
|
ona jest zaś intelektualistką, która próbuje chronić się przed bólem myślenia za pomocą dziecinnego głosu i ostentacyjnej głupoty.
|
|
|
|
nie jestem na tyle śmiała, żeby powiedzieć ci "cześć", ale żeby cię pokochać, owszem znalazłam odwagę. nie jest mi z tym wcale dobrze. wiem, że nigdy nie złapiesz mnie za rękę, z myślą o nas jako "zakochana para". wiem, że możemy usiąść przy szklance lemoniady, jako para fajnych, dobrych kumpli, tyle że mnie to nie satysfakcjonuje. nie dam rady.
|
|
|
|
uczę się ciebie jak w szkole prymuska. jak Alicja zabiorę na drugą stronę lustra. pokażę rzeczy, których nigdy nie pokaże ci kablówka - słowo. prawdziwe życie, od którego pieką dłonie i policzki. pokażę więcej niż przypuszczać możesz, wszystkie swoje myśli.
|
|
|
|
podziwiałam go i byłam strasznie o niego zazdrosna. chciałam go mieć tylko dla siebie. nie dopuszczałam, aby inna kobieta poznała go bliżej i aby dowiedziała się, jaki naprawdę jest. czułam, że każda, która go pozna, także zechce mieć go tylko dla siebie.
|
|
|
|
powiedziałam sobie, że jeśli dziś spadnie deszcz to znaczy, że nigdy mnie nie pokochasz. doszłam do wniosku, że życie naprawdę lubi się mną bawić, gdy zaczął padać śnieg.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
