 |
'własny świat nagle wydał się tak obcy, tak pusty, chłodny, nieistotny'
|
|
 |
~W nierealny wierzę świat... W świat, którego nie ma..
|
|
 |
“zdaje się, że tej dziewczynie potrzeba tysiąca przytuleń, by wymazać cały smutek, który niesie na swoich ramionach.”
|
|
 |
Czlowiek może przyzwyczaić sie do wielu rzeczy... Do nowej pracy, nieustannego wywyższania się jakiejś osoby, akceptowania braku szacunku dla własnego zdrowia kogoś innego, nieobecności zmarłych, długich i częstych podróży do wielkiego miasta, świadomości ile straciło się łatwych do wykorzystania szans, tęslnoty, a nawet przeczucia, że niektóre marzenia pozostaną zawsze tylko marzeniami... Ale samotność po prostu nigdy nie będzie jedną z nich..
|
|
 |
Nawet najczystszy diament prędzej czy później przestanie błyszczeć..
|
|
 |
wiem że wielu ran
czas nigdy nie zagoi
|
|
 |
piękno bezbronne rozbito o podłogę...
|
|
 |
'mam dość nie mogę
jestem za słaby nie uniosę
nie wymagaj tyle
może inni mają siłę
boli mnie
nie dręcz mnie proszę
nie chcę nic czuć
chcę już tylko pomocy.'
|
|
 |
'wszystko czego pragnę, czego chce spala się zanim wyciągnę po to ręce.'
|
|
 |
“A może płakała, ponieważ zawaliło się jej życie? Pierwszy lub kolejny raz? Pewnie tak, ponieważ tak się płacze, gdy kogoś się bardzo kocha albo kocha, a kochać nie powinno. Z bezsilności się wtedy płacze. Bardziej niż ze smutku lub bólu.”
|
|
 |
'miłość łatwiej znosi nieobecność lub śmierć niż zwątpienie lub zdradę.'
|
|
|
|