 |
„było tak zimno, że całe przedpołudnie spędziliśmy w jej mieszkaniu, a potem włóczyliśmy się po kawiarniach, próbując nie upić się za bardzo. czasem spotykaliśmy tam jej znajomych. albo wpadaliśmy na nich na ulicy. (...) nie pamiętam już, co piliśmy, ale na początku musiało być grzane piwo. raczej z sokiem niż z goździkami. tak. a siadaliśmy tak, żeby móc obejmować się albo stykać udami pod stolikiem, prawie nigdy naprzeciw siebie. no wiecie, może widzieliście coś podobnego na starych filmach. (...) minęły ze dwa lata i coraz częściej ona siadała w kawiarniach nie obok, ale naprzeciw mnie. tyle, że wtedy nie przywiązywałem do tego wagi. byłem ślepy jak szpak.”
|
|
 |
pierwsze święta nie przesłonięte jego pryzmatem, dziwnie, nie wiem czy to fajnie
|
|
 |
"Zawsze sądziłam, że pogubił się między byciem dobrym człowiekiem a możliwościami, jakie życie mogło zaoferować tak imponującemu człowiekowi jak on. I w ten sposób go rozumiałam. I kochałam go."
|
|
 |
“Tak to już jest. Ci którzy niszczą ci życie
mają do ciebie największe pretensje.”
|
|
 |
Pamiętasz jak przez ciebie umierałam?
|
|
 |
Że można przekuć brat każdą porażkę w sukces. I zamiast iść w destrukcję, znaleźć jak żyć instrukcje,
Choć daleko mi do bycia wzorcem, w każdym punkcie. To wiem jak to jest czuć pustkę, na grząskim gruncie. / brawa dla Kuby
|
|
 |
Myślę, że w pewnym sensie będę cię kochać już zawsze, ale nie mogę czekać wiecznie, aż będę mogła ci zaufać.
|
|
 |
"Wszystko w środku mnie sprawia, że chcę zostać, ale wszystko co zrobiłeś sprawia, że chcę uciekać."
|
|
 |
Podjęłam decyzję, że nie mogę być z tobą.
|
|
 |
Należę do kogoś. Kogoś, kto nie ma niczego, kto pragnie wszystkiego. Kogoś, kto przeraził mnie do tego stopnia, że nie mogłam nawet o tym mówić. Pchnął mnie do szaleństwa, które mnie oślepiło i ogłuszyło na raz.
|
|
 |
Kiedy ludzie dowiadywali się co robiłam i jak żyłam, pytali: "Dlaczego?". Nigdy nie czułam głębszej potrzeby tłumaczenia się, bo wiedziałam, że nikt nie jest w stanie zrozumieć co czułam.
|
|
 |
Dwa lata życia, które tak naprawdę stało w miejscu. Wspomnienia są czymś przez co umieram każdego dnia.
|
|
|
|