 |
Chciałabym przestać biec za tym, co coraz bardziej się oddala.
|
|
 |
Mijamy się po prostu, łapiąc krótkie momenty wymuszonego szczęścia.
|
|
 |
A gdy zaczyna się sypać, jak reagujesz?
Płaczem, krzykiem, bezsilnością
czy nie reagujesz?
|
|
 |
malownicze krajobrazy, puchate obłoczki, ale to już nie jestem ja.
Przekraczam ludzkie pojęcie, przekraczam granice normalności,
przekraczam postanowione przez siebie samą normy i zasady.
Staję się tym, czym kiedyś gardziłam.
|
|
 |
Powiedział mi wtedy, żebym sobie odpuściła.
Ale ja nie umiałam. Nie wiedziałam jak się odpuszcza.
|
|
 |
Nie, nie wystarczało mu, że swoim istnieniem wbijał jej nóż prosto w serce.
Musiał jej jeszcze codziennie o sobie przypominać
i upokarzać ją na każdym kroku.
|
|
 |
Wydaje mi się, że odchodząc zabrałeś jaką cząstkę mnie ze sobą,
a ja zapomniałam Cię uprzedzić, że nie potrafię bez niej normalnie żyć,
więc albo wróć, albo po prostu oddaj mi ją.
|
|
 |
Śmieszne jest to, że nikt tak naprawdę nie wie,
jak bardzo ktoś inny cierpi. Moglibyśmy stać obok osoby,
która jest kompletnie załamana i nawet o tym nie wiedzieć
|
|
 |
Nie umiem wyrażać uczuć i nie potrafię okazać tego jak bardzo mi zależy . Jak bardzo jesteście mi ważni . Kiedy zdam się na odwagę wszystko jest takie sztuczne , jakby na pokaz . Dlatego wszystko się jebie . / m.i
|
|
 |
Boję się, że ja już zawsze będę za Tobą tęsknić, wiesz?
|
|
 |
|
dałam z siebie wszystko, ale dla Ciebie to i tak za mało. [691]
|
|
|
|