 |
|
I powiedz mi proszę, że tak jak ja wieczorami leżysz i myślisz o mnie, że nie zapomniałeś.
|
|
|
|
"Jedyne, co mogłem zrobić, aby przetrwać tę rozłąkę, to zniknąć z Twojego świata zupełnie. Nie byłabyś szczęśliwa tutaj ze mną. Ja nie byłbym szczęśliwy tam. Jesteśmy z podzielonego świata. Nawet nie proszę, abyś mi wybaczyła. Tego, co zrobiłem, nie można wybaczyć. To można tylko zapomnieć."
|
|
|
|
Niektóre rzeczy nie wrócą
i to czasami boli.
|
|
|
|
Palę papierosa i patrzę w twoje oczy,
myśląc, że to piekło w mojej głowie
nigdy się nie skończy.
|
|
|
|
może mogłoby być trochę inaczej, może mogłoby być trochę jak dawniej. może moglibyśmy być dla siebie wsparciem i mogłoby być dobrze i mogłoby być fajnie, ale znów jesteśmy gdzieś indziej na starcie i chyba znów przez to rozmijamy się całkowicie.
|
|
|
|
powiem Ci
zmarnowaliśmy świt,
a tego nie wybaczy nam żadne niebo...
|
|
 |
|
Wspomnienia ogrzewają człowieka od środka. Ale jednocześnie siekają go gwałtownie na kawałki.
|
|
|
|
Jakaś część ciebie wciąż we mnie żyje. Nawet gdybyś ty odszedł, ta część by została. Tkwisz we mnie. Jestem twoim odbiciem, ty jesteś moim, żadne z nas nie może już istnieć oddzielnie.
|
|
|
|
Nie chcę ideału. Chcę człowieka z rysami, wadami, bliznami. Z doświadczeniami. Żeby móc je zrozumieć, zaakceptować i pokochać. Niektóre wyeliminować. Człowieka jednocześnie identycznie postępującego ze mną i moimi niedoskonałościami.
|
|
|
|
Czasami, kiedy widzisz kogoś codziennie, zapominasz mu powiedzieć ile dla Ciebie znaczy.
|
|
|
|
Wieczorem chcę Cię najbardziej.
|
|
|
|
Będę dla Ciebie kim zechcesz. Tylko powiedz, że chcesz bym była.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
