|
Jestem głosem pokolenia - kilku osób w kilku miastach,
wszyscy mamy zaburzenia i ciężko nam dorastać.
|
|
|
Lubię mówić o słabościach-
w ten sposób oczyszczam z nich serce,
wracać do chwil które kiedyś kształtowały moje wnętrze.
|
|
|
wiadro żółci ma Twa wątroba snoba,
że aż zapachniało linczem.
|
|
|
Nie wierzę, że po ostatnim oddechu będę tłumaczył się z własnych win.
nikt mnie nie pytał czy chcę żyć na tym świecie, a pierwsze życie to tylko wstyd.
|
|
|
To pierwszy taki rok
gdy samotność znużyła mnie
|
|
|
Jeszcze Cię
będzie na odwagę stać.
Lecz dzisiaj cichutko
upijasz się wódką
i sama idziesz spać.
|
|
|
Brakuje ciepła sierści,
gdzie lubiłem składać dotyk,
ktoś potruł wszystkie koty...
|
|
|
Gdy smutek mam w żyłach
się czuję bezpiecznie,
bo krew skończy bieg,
a smutek
będzie trwał wiecznie
|
|
|
nigdy więcej mnie nie traktuj jak człowieka, wolę być zwierzęciem, które śpi u Twoich stóp, które tylko warczy, ale ciągle czeka, tylko warczy, bo nie rozumie słów.
|
|
|
To nic.
Przecież nie wiedziałaś, że
tak trudne jest życie
i nikt nie zapytał czy warto by zaczęło
bić serce Twe.
|
|
|
Cenimy sobie naszą samotność w równym stopniu, jak czasami jej nienawidzimy.
|
|
|
dojdźmy do prawdy obrazu, bez skazy, doraźnym fałszem, teraz, gdy spadają gwiazdy, a ja w Ciebie patrzę
|
|
|
|