 |
|
,,Brak mi cierpliwości do pór roku, lecz twoje przybycie złagodziło chłód zimy."
|
|
|
|
,, Bezwstydnie przyznałaś, że chcesz mnie całego dla siebie. Głupia. Przecież już od dawna cały do ciebie należę."
|
|
 |
|
“Nie potrafię tego zrozumieć.Tej nieobecności. W jednej minucie jest człowiek, a w drugiej już go nie ma. Najpierw opowiadasz mu wszystko o sobie, o planach jakie masz, zna Cię lepiej niż Ty sam siebie, a potem tak nadzwyczajnej w świecie, nie masz w ogóle do niego dostępu. Stojąc obok Ciebie czujesz, że jest jakiś obcy, a przecież taki nie był, pamiętasz go. Pamiętasz wszystko co z nim związane. Jesteś przesiąknięta wspomnieniami, aż do szpiku kości. Nie możesz pojąć tego dlaczego to wszystko potoczyło się tak, a nie inaczej. Wciąż myślisz ,że to jest jakiś głupi żart, że on niebawem wróci ,że to wszystko się skończy i okaże jednym wielkim nieporozumieniem.”
|
|
|
|
,,Tak bardzo boję się tego, że mnie odrzucisz, że poznasz kogoś kto sprawi, iż ja będę nikim w twoich oczach."
|
|
|
|
,,Chciałabym się rozpłakać. Chciałabym, żeby ktoś mnie pocieszył. Nie chcę już dłużej być silna. Choć raz pragnę poczuć się głupia i wystraszona. Tylko na chwilkę, to wszystko, na dzień, na godzinę."
|
|
|
|
,,Różni ludzie inaczej pamiętają różne rzeczy, nie znajdziesz dwóch osób, które zapamiętałyby coś tak samo, nieważne, były tam czy nie. Choćbyście nawet stali obok siebie, równie dobrze moglibyście znaleźć się na różnych kontynentach."
|
|
|
|
,,Ktoś, kto mnie odwiedza, nie daje mi rad ani złudzeń, on tylko przywołuje zdarzenia, których nie chciałem przywoływać i żąda, żebym wyciągał z nich wnioski. Życie musi być świadome! - powtarza. - Nic tak nie boli jak błąd, za który się nie zapłaciło."
|
|
|
|
,,Byłem wtedy kimś zupełnie innym niż teraz, miałem wszystko, co może mieć szczęśliwy człowiek. Ale nie umiałem być szczęśliwy. Zgubiło mnie zamiłowanie do wiedzy tajemnej."
|
|
|
|
,,Wieczorami lubię chodzić do centrum. Znikam w tłumie przechodniów i jestem szczęśliwy. Nie wiem, co to znaczy zabłądzić."
|
|
|
|
,,Drzwi do jej pokoju nawet nie dotykał; wiedział, że są zamknięte od wewnątrz. Tak samo jak ona."
|
|
|
|
,,Tylko kiedy wstawał dzień i ulica zaczynała wypełniać się ruchem, ogarniał mnie lęk. Ogromny ciężar dławił, prawie miażdżył mi pierś, nie mogłem oddychać. Mimo to wstawałem i ruszałem w bój, skazany na przegraną, ale czy pozostało mi coś innego?"
|
|
|
|
Dodaj komentarz
