 |
|
Wokół mnie jest pełno ludzi a czuję jakby nie było nikogo.
|
|
|
|
Bo jest ktoś taki kogo pocałunek zmieni wszystko. Ramiona są najlepszym pasem bezpieczeństwa. Dotyk jest niezapomniany. Słowa są jak melodia. Kogo obecność jest wystarczająca, wyznania najcudowniejsze. Uśmiech jest najcenniejszy.
|
|
|
|
Tak łatwo można się uzależnić od drugiej osoby. Tak łatwo można przejąć jej nawyki. I nagle nie ma powodu, żeby wstać z łóżka. I dzień przelatuje przez palce. Nie ma nic.
|
|
 |
|
'Jestem pewna, że zatęsknisz.Może to będzie tylko chwila, moment, ułamek sekundy ale zatęsknisz wiem to. Może będziesz wtedy stał w kolejce po fajki a może będziesz słuchał dobrego rapu.Albo będziesz z nią, poczujesz jej zapach i stwierdzisz że nic nie dorówna mojemu.Ale zatęsknisz. Przeleci Ci przed oczyma wszystko.Każdy mój uśmiech, każda łza. Każda chwila spędzona razem. Zatęsknisz.'
|
|
 |
|
Spojrzałam w lustro, które wisiało tuż przede mną, kiedy zamknęłam się w łazience. Miałam się tam uspokoić, ale jednak nie byłam w stanie tego zrobić. Chciałam się od czegoś oderwać, chciałam zapomnieć o istniejącym dla mnie świecie i uciec tam, gdzie nikt nie miałby prawa wstępu za mną. Wiedziałam jednak, że mój pomysł może kolejny raz nie wypalić. Przecież, ile razy próbowałam to zrobić, a za każdym razem zaczęło mi brakować sił, bo przed moimi oczami pojawiały się coraz to nowsze powody, aby tego nie robić? Spoglądając w błękitne tęczówki, widziałam w nich jedynie nienawiść do samej siebie i złość, która wręcz ze mnie kipiała. Chciałam ten obraz zniszczyć, ale zanim zdążyłam podnieść pięść, uświadomiłam sobie, że doprowadzę się wyłącznie do okaleczenia ręki, a całe to zło zawsze będę widzieć. Pojawiło się wtedy przede mną wiele różnych pytań. Zaczynając od tego kim jestem, co we mnie naprawdę siedzi, kończąc na tym, jak bardzo chcę znać przyszłość, aby ominąć te nieporozumienia.
|
|
|
|
Mój policzek był oparty o chłodny panel, a ciało bezwładnie leżało na pozostałym kawałku podłogi. Wsłuchiwałam się w rytm bijącego serca, które momentami próbowało wyskoczyć z mojej piersi. Pragnęłam ciszy i spokoju. Potrzebowałam opanowania, którego od pewnego czasu nie miałam, a którego tak bardzo potrzebowałam. Nie wiedziałam co wtedy się ze mną działo. Nic nie działało w tamtej chwili na mnie. Szantaże, prośby czy błagania organizmu o odrobinę ciszy i spokoju stawały się jedynie niespełnionymi pragnieniami, do których mogłam dążyć poprzez walkę sama ze sobą. Wzrok starałam się skupić na różnych miejscach, aby nie poczuć tego, że powoli zaczynam zasypiać. Nie mogłam sobie wtedy pozwolić na chwilę odpłynięcia, ale moje ciało było o wiele silniejsze ode mnie. Walka z tym była niekończącą się udręką. Czułam, że to moment, w którym zapadam się pod ziemię, gdzie zostanę zakopana wraz z moimi uczuciami, które tak usilnie próbowały się wyrwać z mojego serca.
|
|
|
|
Środek nocy, budzę się z kolejnego koszmaru, a mój strach, który mi towarzyszył był nie do wytrzymania. Wyskoczyłam z łóżka, jak poparzona i szukałam tylko lampki, którą natychmiast chciałam włączyć. Nie liczyło się dla mnie w tamtej chwili nic prócz jasności, której potrzebowałam przed sobą. Rozejrzałam się wokół, nic ani tym bardziej nikogo nie było. Zdałam sobie sprawę, że to tylko koszmar, który doprowadził mnie do takiego stanu. Obejrzałam swoje ciało oraz dłonie – nie było nigdzie krwi, ani ran. Miałam już pewność, że to tylko moja wyobraźnia po raz kolejny postanowiła spłatać mi figla. Odczułam wewnętrzny spokój, lecz serce wciąż biło, jak oszalałe. Chciało wyskoczyć z mojej klatki piersiowej, a ja nie wiedziałam, jak je uspokoić. Czułam, że nie chcę teraz zasypiać, broniłam się przed tym, jak najdłużej tylko mogłam. Usiadłam na łóżku, oparłam się o zimną ścianę i czekałam, aż mój organizm się uspokoi.
|
|
 |
|
Potrzebuję zapewnień, że nadal, że od zawsze i na zawsze. Musisz mnie mocno przytulać i przypominać, bo momentami zapominam, że mnie kochasz./esperer
|
|
|
|
Always look on the bright side of life.
|
|
|
|
Od jutra jestem zimną suką, ale dziś jeszcze potęsknię.
|
|
|
|
Pamiętaj by cierpieć z wdziękiem damy, nie pisz nigdy by wrócił.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
