 |
|
W przeszłości,mając parę lat,przeżyłam ogromny szok patrząc na nieżywą,jedyną rybkę w pięknej kuli z roślinkami i kolorowymi kamyczkami.Czułam się okropnie.Straciłam wtedy coś bardzo cennego dla mnie. Bardzo lubiłam na nią patrzeć,karmić ją,mówić jej o różnych rzeczach,opowiadać bajki.Kiedy odeszła byłam smutna przez parę dobrych dni.Tak smutna,że mama chciała mi kupić drugą.Ale ja nie chciałam.Nie chciałam nigdy więcej patrzeć,jak jakaś odchodzi,jak ktokolwiek odchodzi...W końcu dzielnie posprzątałam akwarium,porozdzielałam kamyczki,wyrzuciłam suche roślinki i próbowałam zapomnieć.Ale do dzisiaj mi się nie udało tego zrobić...Nie potrafiłam zapomnieć przez 12lat o głupiej rybce.A to oznacza,że O Tobie będę pamiętać do końca życia..
|
|
|
|
A przecież więcej nie miałam komplikować sobie swojego życia..
|
|
|
|
A przecież więcej nie miałam komplikować sobie swojego życia..
|
|
|
|
Nie uśmiechnęłam się w odpowiednim momencie. Chociaż nie... moment był jak najbardziej odpowiedni, ale nie osoba. Za kierownicą samochodu zamiast obcego faceta mógł siedzieć On. I to do Niego mogłam się uśmiechnąć rozbawiona sytuacją, że samochód nie chciał zapalić. Albo mogłam kopnąć Jego buta moim, przy wyprzedzaniu, niechący, za co przeprosić, a nie kogoś, kogo widziałam pierwszy raz w życiu. A w Rossmannie, mógł On chcieć szybko (co byłoby w jego stylu) przedostać się na koniec zatłoczonego korytarza i to Jemu mogłam ustąpić takim odruchem miejsca, aby mógł spokojnie przejść. ...Taa. Nie zobaczę Go raz w szkole i zamiast się z tego cieszyć, to ja od razu zastanawiam się dlaczego Go nie było i wszędzie widzę Jego twarz. A raczej -próbuję zobaczyć Jego twarz w każdej innej..
|
|
|
|
"Teraz już
/Chodź do mnie chodź
/Nagannie pragnę Cię
/Patrz na mnie patrz
/Zachłannie w Tobie trwam...
/Tlij się już tlij, dopóki... " ..
|
|
|
|
Dużo prześladuje mnie skutków przyczynowych..
|
|
|
|
Teraz ja jestem tym, który będzie ostatnim, z którym Ty spotkać się będziesz pragnął ze wszystkich sił..
|
|
|
|
-Ile razy rzucałeś? --Ale czym? ..
|
|
 |
|
Niewiarygodne jak wiele zmieniło się w ciągu tego roku. Wciąż pamiętał jak obchodzili razem jej ostatnie urodziny. Widział jej uśmiechniętą twarz, gdy rozrywała papier pakunkowy z prezentu, jak jej oczy wręcz tryskały radością i szczęściem kiedy otwierała album przepełniony ich wspólnymi zdjęciami i śmiała się z każdego z nich, wspominając te wszystkie chwile. Zacisnął dłoń w pięść, niemalże rozrywając delikatny materiał kołdry, wydając z siebie kolejny pełen bólu szloch. Nie ważne ile razy wypychał to wspomnienie gdzieś poza umysł, ona wracało ze zdwojoną siłą – szydząc z jego słabości oraz chorej, niemożliwej i tak niewiarygodnie głupiej miłości. Starał się być silny, ale nie mógł powstrzymać fali obrazów, która niespiesznie zaczęła naruszać jego myśli.
|
|
|
|
Z każdym kolejnym przemierzeniem pewnej odległej - tej samej drogi, skraca się czas jej pokonywania..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
