 |
|
komu mam wierzyć, co nazwać zaufaniem. czym jest - honor, szacunek, duma, prawda ponad prawem.
|
|
|
|
mwiłaś mi, że mam się zmienić. lecz jak to zrobić gdy od lat sami jesteśmy w sobie uwięzieni.
|
|
|
|
dzbieram siłę, by przetrwać to, co szykujesz. liczysz, że mnie zabijesz? (hehe). śmieję się z Ciebie, miasto daje mi energię. ze świtem wygram, dzisiaj po prostu mam przerwę. i zbieram inspiracje w kieszeń.
|
|
|
|
daj mi spokój dziś, daj mi wolność. jutro wrócę, jutro znów będzie wojną.
|
|
|
|
kilo koksu prosto w żyłę, bo nie ma czasu, złodziej liter, który ćpa każdą chwilę. żyjesz?
|
|
|
|
nie mam nadziei, mam cel, mam wolę. i mam siłę, mam głód, bo wciąż wszystkiego nie zrobiłem.
|
|
|
|
puzzle, tysiąc elementów podarte jak papier, ja, które ranek wita strachem.
|
|
|
|
myślę o sobie, własne sumienie kopię. w końcu przestanę, nawet gdy w krwi się utopię.
|
|
|
|
Wrzesień, pomarańczowe niebo, luz, popołudnie.
|
|
|
|
styczniowy deszcz tworzył na gałęziach drzew sople. w powietrzu parował Twój ciepły oddech
|
|
|
|
pamiętam jak się uśmiechałaś jak. delikatną grę mięśni Twojego ciała.
|
|
|
|
myślę o Tobie i jakoś nie mogę przestać.
cały mój świat w Twojej osobie się streszczał.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
