 |
|
Mogłabym wypowiedzieć wojnę . Mogłabym się kłócić . Mogłabym krzyczeć , wyzywać , bluźnić w ich kierunku . Mogłabym nie przesypiać nocy , Mogłabym się przejmować , Mogłabym chodzić i każdemu mówić jak było naprawdę. Mogłabym ukazać ich ciemną stronę , zdjąć im maski z twarzy . Mogłabym gardzić nimi . Mogłabym być arogancka i knuć intrygi przeciwko nim . Mogłabym. Ale nie jestem jedną z nich .
|
|
|
|
podporządkują się tym innym , bo inaczej wypadną z gry , z gry o wspinanie się na szczyt .Na szczyt sztucznych chwil .
|
|
|
|
i będzie jak dawniej , przestańmy się spieszyć , zacznijmy od nowa ,od tych małych rzeczy .
|
|
|
|
a dziś , nie są wstanie wypowiedzieć dziękuję , nie są wstanie przyznać się do błędów.
|
|
|
|
nie zadawaliśmy pytań nie prowadziliśmy gier , dziś kalkujemy wszystko ...
|
|
|
|
bohaterowie zwykłych dni we własnej bajce, a Ty, śpisz?
|
|
|
|
Ludzie w snach ciężkich jak w klatkach krzyczą.
Usta ściśnięte mamy, twarz wilczą,
czuwając w dzień, słuchając w noc.
|
|
|
|
To ulica pokazała mi, co to równia pochyła
To coś czego nie widziałem wcześniej i w życiu nie chciałbym dotknąć
Drogowskazy pomyliły ścieżki i kierują pod prąd
Moją mapą jest sumienie, więc błądzę
Intuicja szkicuje mi plany działań i kłamię
Czemu znów mrużę oczy
|
|
|
|
Życie rzuca ślepy piach w oczy tylko po to
By przeklinali wzrok i mylili dzień z nocą
|
|
|
|
Jesli nie wiesz gdzie masz isc idź naprzód
Jeśli nie masz komu oddać serca, oddaj miastu
Nie pozwolę sobie wmówić, że jest pięknie
Choć nie wiem gdzie mam iść, to wiem skąd przyszłam
|
|
|
|
Boże jeśli jesteś pewien, wstydzisz się za moje głupstwa
Ale jak mam iść do przodu skoro nawet nie mogę ustać?
|
|
|
|
Nie patrze trzeźwo już, nie jest mi już lekko tu
Mam dobre serce, ale rozum każe mi już w nic nie wierzyć
|
|
|
|
Dodaj komentarz
