|
nie widziałam jeszcze ludzi, którzy spotkaliby się w dobrym miejscu życia. takiego miejsca w życiu nie ma i być nie może. zawsze zdaje się, że jest zbyt późno lub zbyt wcześnie, że zbyt wiele doświadczenia, albo że zbyt mało. zawsze coś stoi na przeszkodzie
|
|
|
rzeczywistość nie jest taka piękna, że inni czytają w naszych myślach i są emanacją naszych marzeń. są nieuważni, zmęczeni, przepracowani, mają swoje sprawy i własne potrzeby. jak nie powiesz, czego chcesz, to mała szansa, że to dostaniesz
|
|
|
jestem głodna ciebie a ty pościsz jak w ramadan
|
|
|
był miłością mojego życia. taką prawdziwą miłością, która zdarza się tylko raz, wszystko przed nią to zapowiedzi, wszystko po niej marne podróbki
|
|
|
pewnie pójdę do piekła za składanie takich obietnic. prościutko do piekła, bez żadnych objazdów
|
|
|
gdy dorośniesz, nauczysz się ważnej lekcji: większość ludzi spędza całe swoje życie, mając nadzieję na drugą szanse zrobienia czegoś, co powinni byli zrobić prawidłowo za pierwszym razem. nie bądź taki jak oni
|
|
|
życie jest zbyt krótkie, by marnować szanse, jakie nam daje. trzeba zdobywać wszystko, co jest do zdobycia. przecież na tej scenie od razu gramy główną rolę, bez prób, a drugiego spektaklu nie będzie
|
|
|
w życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, gdy otwiera się przed nim okno. gdy staje wobec czegoś wielkiego. to okno później zawsze się zamyka i albo wykorzysta się tę chwile, albo nie
|
|
|
człowiekowi towarzyszy nie to, co zrobił, lecz to, czego nie zrobił. co mógłby, albo choćby próbował zrobić, ale nie zrobił
|
|
|
pozwól nie tęsknić mi, Boże, do tego, co być nie może
|
|
|
nie ma rozpusty gorszej niż myślenie
|
|
|
właściwie od zawsze mnie to nurtowało, czy mamy prawo rezygnować z miłości, która nam się przytrafiła, bo okoliczności nie takie, bo czas niewłaściwy, bo miejsce nieodpowiednie
|
|
|
|