 |
|
tak wiem, płacz nic nie da, ale mała płacz jak musisz, ale pomyśl czy warto? na własnym przykładzie wiem, że nieraz warto. Po rozmowie z przyjacielem czujesz się lepiej, nieraz gdy sama sobie wyjaśnisz wszystko, przemyślisz i popłaczesz też zrobi Ci się lepiej, lżej. Ale nieraz nie warto łez, naprawdę.
|
|
 |
|
nie mogła powstrzymać łez, choć obiecała sobie że nie będzie płakać. nie dała rady, to wszystko ją przerosło. stała się taka mała i bezbronna, jak małe dziecko, które zgubiło swoją ulubioną zabawkę. po prostu nie wiedziała już co ma zrobić, jak dalej żyć i czy to kiedyś się zmieni w ogóle..
|
|
 |
|
samotna wśród ludzi, przyjaciół, rodziny, znajomych. samotna wśród tłumu ludzi. tak to samotność. odczuwała ją z dnia na dzień coraz bardziej.
|
|
 |
|
nie chodzi mi o to, żebyś mówił mi co chwilę, że mnie kochasz. Nie chodzi mi o to, żebyś spędzał ze mną każdą chwile, nie. Po prostu pokaż, że Ci zależy i że jestem tą jedyną - najważniejszą. To mi wystarczy.
|
|
 |
|
mówią, nie martw się, będzie dobrze, ułoży się. cholera, już nie mam siły tego słuchać, nie rozumiecie, że już tego nie wytrzymuje. nie mam już siły na to wszystko, żyję, bo żyję z dnia na dzień, bez żadnych planów na przyszłość.
|
|
 |
|
bo samotność boli, cholernie boli.
|
|
 |
|
bo to te wspomnienia kształtują naszą osobowość.
|
|
 |
|
bo są takie dni, dla których aż chce się wstać z łóżka i uśmiechać się do świata.
|
|
 |
|
wspomnienia niby z dnia na dzień coraz bledsze, ale dzięki nim życie staje się lepsze, nabiera sensu.
|
|
|
|