  | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Gdy paliłam resztki swojej nadziei nie przewidziałam, że wiatr zawieje w moje oczy jej popioły. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
    
    
             
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Wiosną dusze odnajdują swoją drugą połówkę, tą zagubioną w realiach codzienności,tą która szuka swojego miejsca, tą która ponad wszystko pragnie być kochana, pragnie uszczęśliwiać i być uszczęśliwioną. Odnajdę kiedyś taką? 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         To dziwna rzecz, kiedy straciłeś ją już dawno temu i szans na powrót nie ma, a ty wciąż jej szukasz. Bo chociaż poprzysiągłeś sobie, że dasz sobie spokój, to gdzieś w pamięci i nibymózgu nadal siedzą te cholerne zadry które drażnią i swędzą. Tak bardzo chciałbym, aby nigdy jej nie spotkać, tak bardzo. A jednak przeszłości odkręcić nie mogę, jedyne więc na co liczę to że ona już nigdy mnie w tej postaci nie spotka. Jeśli jednak się na nią natknę, to chętnie popatrzę, poobserwuję i ucieknę gdzie sól rośnie. Właśnie tak. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Śmierć jest jak druga szansa 
na rozpoczęcie czegoś nowego. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Kiedyś miałam swoje własne miejsce, które odwiedzałam co dzień... Teraz nie ma Ciebie, a to miejsce stało się tylko utopią. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Jesteśmy tak silni jak długo potrafimy się uśmiechać, gdy do oczu cisną się łzy. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Żeby mieć prosty kręgosłup moralny, trzeba prosto siedzieć na krześle życia. O ile łatwiej jest prosto siedzieć, kiedy ma się oparcie: dom, przyjaciół, rodzinę? 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Słuchanie tej samej piosenki sprawia, że zatrzymuję tą jedną myśl, tą jedną przez, którą płyną łzy. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Ci najmniejsi zaznaczają się w naszym sercu najmocniej i pozostawiają po sobie największą pustkę... 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Dopiero upadając na kolana, zaczynamy dostrzegać swoją głupotę i błędy. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Nie czekaj na duże szczęście... przytul sercem szczęście dzielone na pół. 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
                    
            
            
                
                    
                          | 
                        
                            
                            
                                
                                    
                                                                            | 
                                         Bo zaufanie to największy prezent od drugiego człowieka... 
                                                                     | 
                             
                         
                    
                    
                 | 
             
         
        
        
     
    
 
 
    
                                                 
                                             
                                                                                     
                                     
                              | 
                            
                                                            
                                    
                                 |