 |
|
Lubię zapach Twojego ciała. Tak pachną najpiękniejsze chwile mojego życia.
|
|
|
|
Mam kruche serce, wynika to z niedoboru witaminy "ONA".
|
|
|
|
Ogromna ilość łez, którą przez nią wylałem, niezliczona liczba wieczorów, kiedy to ja obwiniałem się o to, że całowała innego. Jak zwykle - nieustannie poszukiwałem błędów w sobie, bo przecież nigdy nie była to jej wina. Zawsze lubiła sprawiać, że czułem się jak nikt.
|
|
|
|
Uwielbiał jej oczy. Były pełne tajemnice,pasjonującej tajemnicy. Uwielbiał jej uśmiech. Był zniewalający.Teraz uwielbia oglądać jej zdjęcia,które przypominają wspólne chwile....
|
|
|
|
nie lubię mówić o swoich uczuciach, wszystko duszę w sobie. bo po co się wyżalać skoro i tak ktoś tylko powie 'aha', 'będzie dobrze' to bezsensu.
|
|
|
|
Jeśli powiem, że tęsknie, wyda Ci się to takie zwyczajne. A ja umieram z tęsknoty. Obnażam swoje myśli czterem ścianom. Ranię swoje ciało. Niszczę duszę. Masochistycznie rozrywam sobie serce. Wzrok mam już całkiem pusty z tej tęsknoty. Wszystkie uczucia wsiąknęły w skórę. Daj się więc dotknąć, złapać za rękę. Jeśli wszystko już wyjaśniłem, zostało mi do powiedzenia już tylko jedno. Tęsknię.
|
|
|
|
Zamiast porównywać się z innymi, zacznij doceniać samego siebie.
|
|
|
|
Wiadomość od niej . I nagle serce zapierdala szybciej niż ty, gdy usłysz, że telefon dzwoni w drugim pokoju .
|
|
|
|
Kochać to coś irracjonalnego, to niedzisiejsza fantazja, coś, czego nie da się wytłumaczyć, coś, co nie jest praktyczne, coś, co samo w sobie jest swoim jedynym usprawiedliwieniem.
|
|
|
|
Było jej strasznie smutno, to już rocznica, 2 lata od śmierci ukochanego, poszła na jego grób wzięła jednego małego znicza, gdy go zapaliła, łzy napłynęły jej do oczu, usiadła kładąc głowę, na zimnej, marmurowej płycie i cichym tonem zaczęła 'Tak ciężko mi, strasznie ciężko, nie ma tu Ciebie, nie mam nic, tak wiele bym dała, abyś mnie przytulił' otarła łzy i kontynuowała 'kazałeś mi być dzielną, to muszę być, kocham cię' wstała, otrzepała się z piachu, wytarła oczy chusteczką powtórzyła 'kazałeś mi być dzielną' i odeszła z uniesioną głową.
|
|
|
|
Było jej strasznie smutno, to już rocznica, 2 lata od śmierci ukochanego, poszła na jego grób wzięła jednego małego znicza, gdy go zapaliła, łzy napłynęły jej do oczu, usiadła kładąc głowę, na zimnej, marmurowej płycie i cichym tonem zaczęła 'Tak ciężko mi, strasznie ciężko, nie ma tu Ciebie, nie mam nic, tak wiele bym dała, abyś mnie przytulił' otarła łzy i kontynuowała 'kazałeś mi być dzielną, to muszę być, kocham cię' wstała, otrzepała się z piachu, wytarła oczy chusteczką powtórzyła 'kazałeś mi być dzielną' i odeszła z uniesioną głową.
|
|
|
|
Przyjaźń oparta na flircie , to jak dom zbudowany z piasku
|
|
|
|
Dodaj komentarz
