 |
"Żyliśmy wszyscy z dnia na dzień, pijąc tanią whisky, uprawiając nudny seks, wiodąc nieprowadzące do niczego rozmowy i pożyczając sobie nawzajem książki."
|
|
 |
"Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno."
|
|
 |
"Nawet bez naszego udziału wszystko ułoży się tak, jak ma się ułożyć, i choćby człowiek nie wiem jak się starał, prędzej czy później ktoś zostanie zraniony. Takie jest życie."
|
|
 |
"I to jest chyba to, co tak bardzo uzależnia mnie od niego. To uczucie, że nie można przeżyć bez niego czegoś “równie dobrego” albo czegoś “lepszego”. Po prostu nie można."
|
|
 |
"Bolą mnie słowa, zwłaszcza te niewypowiedziane, te bolą ponad miarę, bolą mnie gesty, których nie dostrzegałem; och, gdyby nie było końca, lecz przecież jest, jeszcze nie jesień, choć już nie lato, schyłek i zmierzch..."
|
|
 |
"odezwij się czasem,
ciekawy jestem gdzie i z kim teraz umierasz."
|
|
 |
"Jeśli ktoś lub coś ma Cię zaskoczyć, to i tak to zrobi, nieważne jak nerwowo będziesz się rozglądał, jak cicho będziesz szedł, na ile zamków będziesz zamykał drzwi."
|
|
 |
"Nie wierzę w drugie, trzecie czy dziesiąte szanse. Jak ktoś raz cię wydymał, zrobi to ponownie."
|
|
 |
"Nikt nie przychodzi, nikt nie puka do drzwi, telefon milczy. Samemu dzwonić się nie chce, zresztą nie bardzo jest do kogo. Czytać się nie da; w ogóle nic się nie da."
|
|
 |
"Coś się skończyło, nic się nie chce zacząć."
|
|
 |
"Nie po to mam serce, żeby mi pękało na środku pustej ulicy milionowego miasta."
|
|
 |
"Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce."
|
|
|
|