 |
|
- Jak możesz pożegnać się z kimś, bez kogo nie wyobrażasz sobie życia? - Nie pożegnałam się. Nic nie powiedziałam. Po prostu odeszłam. Tamtej nocy postanowiłam przejść przez drogę w jej najszerszym miejscu
|
|
|
|
-Co robisz? -Maluję. -A co malujesz? -Twój strach, że kiedyś odejdę. -Ale przecież ta kartka jest pusta. -Widocznie wcale się tego nie boisz.
|
|
|
|
szanuj ją, bo jest jedną z tych, których nie wszyscy mogą mieć.
|
|
|
|
tym razem nie powiem przecież: 'kochanie masz focha'?
|
|
|
|
i podziękuj mu, że jest jednym telefonem w nocy, tak jak dziękowałaś mnie setki razy kurwa w oczy.
|
|
|
|
i zastanawiam się, ile masz kredytów w moim sercu.
|
|
|
|
a przecież była taka dumna i mówiła, że ją to nie obchodzi. Kłamała? Tak.
|
|
|
|
słuchawki na uszach, a w każdym bicie szuka odpowiedzi na męczące ją pytania.
|
|
|
|
z dnia na dzień perfekcyjnie udaję moją obojętność, aczkolwiek już robi się to strasznie sztuczne
|
|
|
|
wcale nie pozwoliłam żadnemu z was odchodzić, żadnemu z was, tym bardziej Tobie
|
|
|
|
ewidentnie czegoś mi brakuje i oczywiście oszukuję się, że to nie chodzi o Ciebie.
|
|
|
|
Jak możesz spokojnie spać, kiedy ja siedzę tu, z głową wtuloną w dłonie, tonę we łzach.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
