 |
Udajemy inną osobę i inną osobę bierzemy za jedną z tych.
|
|
 |
Nie chcę już słuchać jak bardzo zależy Ci, chcę tylko leżeć, jak ma coś być - let it be.
|
|
 |
Dziś nie potrafię się wiązać na rok, dwa, na dekadę czy w planie mieć ją.
|
|
 |
Nie żartowałem z pytaniem: "na jaką relację się piszesz na sto?".
|
|
 |
To przez to chyba prawie wcale nie sypiam i wbijam się, żeby popisać czy coś.
|
|
 |
Nie chcę Ci robić złudzeń kładąc różę Ci do rąk, nie próbuj żadnych sztuczek szepcząc czule, że to love.
|
|
 |
Chociaż czasami mnie wołasz, kiedy nie chcesz sama spać.
|
|
 |
Skarbie, myślisz że mnie kochasz, najpierw zobacz skąd mnie znasz.
|
|
 |
chcę do ciebie zadzwonić
powiedzieć
że coś mi się w życiu nie udało
że przegrywam wojny
że uwierają mnie grzechy w niewygodnych butach
chcę do ciebie zadzwonić
przywrócić
tę jedną chwilę świętego spokoju
kiedy zamykam okna na klucz
i rozstać też się nie chcę
bo zabrakło nam czasu na muzykę
do duszy to wszystko
słuchawki milczą
to najlepszy dowód na to że istnieją pustki
— Kaja Kowalewska
|
|
 |
Dzisiaj nikt już prawie nie telefonuje. Dzisiaj przede wszystkim się pisze. To pozwala ograniczyć ryzyko. Przynajmniej na pozór. Można się spokojnie zastanowić nad odpowiedzią. Wyeliminować niebezpieczeństwo, że powie się coś niewłaściwego albo spontanicznie zareaguje w nieodpowiedni sposób. Lepiej już wysłać wiadomość, którą można wielorako interpretować. Problemem jest jednak dystans w tego rodzaju komunikacji. Nie zbliża nas ona do siebie. Ten rodzaj komunikacji jest idealną pożywką dla wszystkich domysłów.
— Michael Nast "Pokolenie JA. Niezdolni do relacji"
|
|
 |
"Potrafię się przywiązać nawet do ulubionej poduszki, a ktoś mi mówi, żebym nie rozpaczała, kiedy odchodzi mój ulubiony człowiek."
|
|
 |
"Zawsze tu będziemy, gdybyś nas potrzebował."
Prawda była jednak taka, że słowo "zawsze" miało datę ważności.
— Brittainy C. Cherry: "Powietrze, którym oddycha"
|
|
|
|