 |
Podarłam jego zdjęcie. Na milion małych kawałków, których nie da się posklejać. ułożyć znowu w spójna całość. nie zależnie od tego jakby się pragnęło.
|
|
 |
nie pytaj co u mnie, wybacz, ale takiego stanu nie da się określić slowami, a na czyny jest za daleko. / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
zastanawia mnie, czy każdej mówiłeś to, co mnie?
|
|
 |
co zostało z naszego ostatniego spotkania? dwa puste krzesła i zimny stolik.
|
|
 |
żyję z nadzieją, ze jest na świecie ta para oczu, których nigdy nie zapomnę.
|
|
 |
najbardziej. najmocniej. najczulej. najgoręcej.
|
|
 |
modna sukienka nie uczyni z Ciebie królowej.
|
|
 |
najciekawsze scenariusze Twojego życia, rodzą się nocą.
|
|
|
|