 |
|
' znowu żyjemy w nerwach, ale łączy Nas coś, czego nie mogę przerwać...
|
|
|
|
' dobrze wiem, to nie koniec, bo wciąż mamy płomień i blask na betonie tych fraz, które o niej mówią...
|
|
|
|
' odkąd pamiętam była przy mnie, nim poznałem smak wokali...
|
|
|
|
' wiem, co to szansa bo czuję ją w żaglach, dobrze wiem, wszystko wraca jak karma...
|
|
|
|
' widzisz wiem co to prawda, wiem co to kłamstwa, wiem, ze to pierwsze daje wyrwać się z bagna...
|
|
|
|
' obojętnie gdzie ten świat porwie mnie, nie ma takiej opcji, że zapomnę Cię...
|
|
|
|
` głowa do góry! zaakceptuj siebie. inni będą tylko krytykować, nie pozwól zniszczyć sobie psychiki, nie daj się, walcz! ;)
|
|
|
|
Trochę z innej beczki.. Tyle lat już minęło, czytam opisy, przeglądam tablicę na fb, wspominam.. I chce mi się płakać. Tyle osób odeszło.. Nigdy nie zrozumiem dorosłości. Dorosłość to katastrofa! Dorosłość to samotność...
|
|
 |
|
I nie wiem czemu nie chcesz przestać mi się śnić
Skoro dziś nie znaczymy dla siebie nic /Bezczel
|
|
 |
|
czasem zachowuje się tak, że pewnie on nie ma pojęcia, co zrobić i co sobie o mnie pomyśleć. on? ogarnięty facet, który najprawdopodobniej wie czego w życiu chce jest z największą marudą, która uważa się za pechowca. z największą bałaganiarą w ciągu kilku sekund. z największą zołzą, która czasem go uszkodzi. z największą wredną panną, która ma miliony humorów na minutę, focha się o byle co, wiecznie jest nie zadowolona, narzeka i całe życie się nudzi, czasami nie docenia jego starań i robi wszystko by go obwiniać albo doprowadzać do szału. cholernie go kocham za tą siłę, za wytrwałość, że potrafi ze mną wytrzymać, nie wymaga ode mnie nic, po prostu tworzy ze mną duet i daje mi szczęście, motyle w brzuchu, poczucie bezpieczeństwa i akceptuje moje bycie sobą. dzięki niemu wiem, co to znaczy być ważną, tą najważniejszą kobietą, dla której jego ramiona zawsze są i będą otwarte. to on zdecydowanie jest moją drugą połową.
|
|
 |
|
możesz się bronić. nakładać ochraniacze na kolana, łokcie i serce. możesz uciekać, biec ile tylko sił w nogach. możesz kłamać, mówić, że jej nie potrzebujesz. możesz płakać. możesz błagać. możesz się zapierać, powtarzać - nigdy więcej. możesz obiecywać sobie, że dasz radę, że wytrzymasz. możesz wyrzucić ją do kosza... ona i tak wróci. uderzy w Ciebie ze zdwojoną siłą, przyciśnie Cię do ściany i otuli słodkim oddechem. będzie przynosić Ci ból, ale i wiele radości. będzie ofiarować Ci wspomnienia, te lepsze i gorsze. może znowu Cię zniszczy, znowu Cię skopie, znowu Cię pogryzie. nie zmienisz przeznaczenia. nie pozbędziesz się miłości.
|
|
|
|
nagle poczułam się wyjątkowa. od dawna niedoceniana, poniżana, dostałam skrzydeł. słowa uniosły mnie dziesięć centymetrów nad ziemię. chciałam dotknąć chmur. bałam się, że magia pryśnie. bezgłośny krzyk - 'zostań, błagam', rozdzierał mi serce. przytuliłeś mnie jak obiecałeś, a świat zawirował. pokochałam Cię w sekundę. tak niewiele potrzebowałam do szczęścia. dodatkowej pary rękawiczek w kieszeni Twojej kurtki, buziaka w czoło na pożegnanie, obiadu, gdy padałam na twarz po zajęciach, odrobiny namiętności wieczorami i tych dwóch magicznych słów na dzień dobry. tak niewiele brakowało mi by osiągnąć sukces, spełniać się, z dziewczynki zmienić się w kobietę. ofiarowałeś mi to wszystko. dziękuję.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
