 |
|
chciałabym najmniejszego kroku w przód, ale nadal stoję w miejscu. potrzebuję stabilizacji, jasności myśli, prostoty uczuć. nie potrafię się domyślać. kolejny wieczór z Pezetem, szlugami i czerwonym winem. stoję na rozdrożu i co dalej? ile jeszcze mogę czekać? zerkam przez okno. widzę Twój dom, zapalone światło, nadzieję, wiarę w lepsze jutro, w nas. ale nas przecież już nie ma. jestem ja, mój nowy, jakże wyidealizowany świat. dławię się pieniędzy i słowami płynących ze znajomych ust, niby dobrych, lecz nie Twoich. czuję dotyk, niby czuły, ale inny. jestem z kimś, niby tak, ale nadal z Tobą.
|
|
 |
|
Była jak obce ziemie niebezpieczna,
Kto Ja raz spróbował nie mógł przestać.
wiesz, że ten Jej wdzięk miał długie
dno,
nie wnikałeś, klikałeś - lubię to.
|
|
|
|
W tych czasach ciężkich, miękkich ust dotyk, jest dla mnie jak silny narkotyk
Nie zastąpią tego żadne banknoty, nie zamienię tego nawet na pałac złoty
|
|
|
|
To musi być coś więcej niż chemia, która napędza organizm,
mamy serca by kochać, uczucia by móc je ranić.
|
|
 |
|
Delikatny głos stanowczo przypominający, że wciąż warto oddychać.
|
|
|
|
Nie musimy wygrać. Wystarczy, że będziemy walczyć.
|
|
|
|
Czyń to, co chcesz, pod warunkiem, że Twoje czyny nie skrzywdzą nikogo.
|
|
|
|
Nie pytaj co u mnie, i tak skłamię.
|
|
|
|
Obejmij mnie, niech wszystko stanie się proste.
|
|
|
|
Sądzę, że nie zdajesz sobie sprawy z tego kim tak naprawdę jesteś, dopóki tego nie stracisz.
|
|
|
|
Siła uniesień i ból porażek.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
