 |
|
rzucając we mnie kłamstwem - przegrałeś. bo ja rzuciłam w ciebie prawdą, której nie udźwignąłeś.
|
|
|
|
i może powiedziałam kilka słów za dużo, lecz gdybym milczała, nigdy nie zrozumiałbyś jak wiele dla mnie znaczysz.
|
|
 |
|
Doświαdczenie - nαzwα jαką nαdαjemy nαszym błędom .
|
|
|
|
Trudniej ukryć to co się czuje, niż udαwαć to czego się nie czuje .
|
|
|
|
Nα jesień tęskni się przyjemnie. Smutek jest jeszcze łαtwiejszy, bo kolory zα oknem i ciepłe krople deszczu dαją ci nieme przyzwolenie nα cierpienie. Nikt wtedy nie zαpytα czemu powłóczysz nogαmi ze spuszczoną głową, czemu nienαturαlnie drżysz i co nαjwαżniejsze czemu Twoje ustα ułożone są w wiecznym grymαsie niespełnionej miłości.
|
|
|
|
Rαp nie przestαnie istnieć bo prαwdα nigdy nie ucichnie . ♥
|
|
|
|
Mówiąc 'Dzień Dobry' nα ulicy, czuje się wręcz jαk kłαmcα .
|
|
|
|
Szłam ulicą, z łzami w oczach. Czarny tusz dawno rozpłynął się po policzkach. Spojrzałam w górę. Widziałam, jak jeden chłopak upuszcza pieniądze. To grosz. Podniosłam. - Upuściłeś grosza - zawołałam, lecz się nie odwrócił. - Upuściłeś...- Upuściłem go celowo. Byłaś smutna, a grosze podobno przynoszą szczęście. Miałem nadzieję na twój uśmiech. - Była to najmilsza rzecz, jaką kiedykolwiek ktoś dla mnie zrobił.
|
|
|
|
proszę, nie każcie mi "wziąć się w garść"! Przez to czuję się jak śmieć, bo po prostu nie mam siły. Nawet nie wiem czy chcę szczęścia, nie potrafię sobie wyobrazić, jak to jest. Już zapomniałam. Cierpliwość się kiedyś kończy, ile razy można próbować? Czas się poddać. Po prostu jestem zmęczona .
|
|
|
|
stary, kobietę się kocha, mimo wszystko. po to jest. i masz z nią sypiać, masz doznawać z nią nowych doświadczeń, ma być wam cudownie - ale nie tylko wokół tego to się kręci. przytulaj ją. daj jej swoją bluzę, gdy będzie marzła i daj serce, kiedy ona odda ci swoje. zważywszy na to, że jest delikatniejsza, kurwa, nie rań jej ♥
|
|
|
|
nienawidzę siebie za to, że już nie potrafię udawać .
|
|
|
|
skoro myślisz , że mam tak zajebiście to spoko - możemy się zamienić. oddam Ci swoje buty, przejdź w nich parę metrów , i powiedz mi później czy nadal mam tak fajnie. ciekawe czy udźwigniesz fakt choroby, czy nie ugniesz się pod sytuacją z przed prawie już dziesięciu lat, czy przetrwasz każde załamanie, każdą kłótnię , każdą chwilę gdy traci się sens istnienia. wtedy możemy porozmawiać na temat dotyczący tego czy nadal twierdzisz iż moje życie jest usłane różami
|
|
|
|
Dodaj komentarz
