 |
|
nosek do góry, ktoś Cię tu kocha:) /paramorelove
|
|
|
|
jesień szmato, oddaj lato. /paramorelove
|
|
 |
|
You can walk straight through hell with a smile.
|
|
 |
|
Chciałbym się jeszcze powłóczyć z Tobą,
póki żyjemy i mam Cię obok.
|
|
 |
|
Kochamy się znów. Znów kręci się ziemia. Spełnia się sen. Spełniają się marzenia. W dobie oszołomienia powróciła chemia (...) Miłość jak czkawka każdego czasem targa /hg
|
|
|
|
Nie ma uśmiechu na recepte, więc to obejdź. Jest recepta na uśmiech wypisz ją drugiej osobie.
|
|
|
|
Wtop wzrok w moje źrenice,
Chodź chodź pokażę Ci co to życie,
Idź ze swym przepisem,
Gdy chcesz krzyczeć-krzycz,
Zobacz czy idziesz tam gdzie planowałeś iść
|
|
|
|
Ile jest nas w nas jeśli nie wiesz czy Ty to Ty?
|
|
|
|
Gdzie w ludziach rozsądek i skąd możliwość,
że jednego dnia kochają, a drugiego nienawidzą.
I to ma związek z kulturą osobistą
Ja nie upadłem tak nisko żeby swą ex nazwać dziwką
|
|
|
|
Teraz boję się najbardziej. Czuję się, jakby jakaś niewidzialna ręka kolejno podstawiała mi drewniane klocki po których się wspinam. Jestem jak mała figurka podążająca po przewracającej się wieży od jednego złego ruchu. Boję się, że to, gdzie jestem teraz, cała ta konstrukcja nagle runie. Tu nie ma czego się złapać, uczepić, nic. Spadnę z tym wszystkim na samo dno, a potem wydostając się z kupki małych elementów, nawet nie ruszę naprzód. Stanę zagubiona, mając masę alternatyw na skręt w prawo czy lewo pod różnymi kątami, lecz nie będzie drogi, którą podążałam wcześniej - na cholerny szczyt.
|
|
|
|
Mam wykładać kolejne dowody na to, że bez niego nie ma mojej normalności? Coś prócz tego, że prawie przez trzy lata skrupulatnie na moich wargach pojawiały się zapewnienia, że On to przeszłość, to już skończone i nigdy więcej, chociaż serce paplało mi od rzeczy zupełnie coś innego, doskonale wiedząc, iż ono weźmie w kwestii moich postanowień górę. Tu nie chodzi o to, że gdyby teraz go zabrakło, nie doszłabym do siebie. Wszystko byłoby we względnej normie: wciąż treningi, wciąż uśmiech, wciąż kroki naprzód. Sęk w tym, że nie ma normalności z poranionym sercem. Uwierają Cię jego opatrunki, budzi Cię po nocach jego jęk - przez te defekty zapominasz o oddychaniu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
