 |
Podróż przecież nie zaczyna się w momencie, kiedy ruszamy w drogę, i nie kończy, kiedy dotarliśmy do mety. W rzeczywistości zaczyna się dużo wcześniej i praktycznie nie kończy się nigdy, bo taśma pamięci kręci się w nas dalej, mimo że fizycznie dawno już nie ruszamy się z miejsca. Wszak istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej.
|
|
  |
|
Tak często stoimy w miejscu, ponieważ boimy się dokonać jakiekolwiek wyboru. Boimy się jego konsekwencji, ewentualnego rozczarowania i bólu jaki może przynieść. Jesteśmy tacy słabi, marni, jesteśmy tak bardzo delikatni, bo obawiamy się, że jeden krok w przód może nas zniszczyć. Powinniśmy próbować, starać się, robić cokolwiek, bo przecież najgorzej jest stać w miejscu i patrzeć jak szybko ucieka nam życie. Jednak coś nas paraliżuje i tak często robimy z siebie ofiarę losu, zasłaniamy się swoimi problemami. Och jesteśmy tacy beznadziejni, tak bardzo beznadziejni. I tak masz rację, ja też taka jestem. / napisana
|
|
 |
WYPIJMY ZA PRZYJACIÓŁ, KTÓRZY ODCHODZĄ GDY KOŃCZĄ SIĘ ICH PROBLEMY. :]
|
|
 |
Ile dałabym by zapomnieć Cię.
|
|
 |
ludzi coraz więcej a człowieka coraz mniej..
|
|
 |
stars can't shine without darkness.
|
|
 |
Przykry jest fakt, że istnieją ludzie dla których miłość znaczy tyle co kilkanaście skrzypnięć łóżka! :))))))
|
|
 |
Jesteś już zbyt wysoko, by kurwa znowu być na dnie!!!
|
|
 |
Jestem z Tobą daję słowo, jestem z Tobą jestem nie do zastąpienia, jestem z Tobą nawet gdy obok Ciebie tu nie ma, jestem z Tobą w momentach zwątpienia!
|
|
 |
Dobrze gdzieś mieć kogoś. Choćby po to, by było komu opowiedzieć historię dnia, który właśnie z tego powodu warto było przeżyć.
|
|
|
|