 |
CZ. 2. Przecież oboje zasługiwaliśmy na więcej, ale może to prawda, my chyba po prostu spotkaliśmy się zbyt wcześnie. Ktoś nas źle pokierował pozwalając abyśmy poznali się w chwili, w której żadne z nas nie było przystosowane do życia ze sobą. Jednak nie było już nikogo kto dałby nam drugą szansę na naprawienie wszystkich błędów. Nie było nikogo, nie było nas. Przegraliśmy to uczucie. / napisana
|
|
 |
To umiera. Słyszysz? Wszystko co jest we mnie umiera. Tęsknota, ból, cierpienie i żal odchodzi, bo wreszcie nadszedł moment kiedy Ty nie jesteś najważniejszy. Zbyt długo rządziłeś moim życiem, zbyt długo byłeś priorytetem chociaż ja Cię nie obchodziłam. Teraz nadchodzi koniec, bo moje serce nie ma więcej sił aby dalej próbować ożywić Twoją miłość. Mam dosyć, po prostu mam dosyć tego jakim człowiekiem jesteś, jak mnie potraktowałeś. Zabrałeś mi kawałek życia, nie mam zamiaru oddawać Ci reszty. Zmęczyłam się walką z wiatrakami i odbijaniem się od muru. Teraz pozwól, że poprowadzę swoje życie inną drogą, taką która wiedzie z daleka od Ciebie. / napisana
|
|
 |
proszę wybaczyć, że nie mam sił juz o ciebie walczyć, bo tak juz jest, ze drogo płaci ten kto nie chce nic stracić
|
|
 |
potrzeba snu, to odpowiedź organizmu na stres i ból.
|
|
 |
miłości nie wolno karać przyjaźnią. koniec to koniec.
|
|
 |
Przez chwile miałam coś co zagłuszyło mój ból. Jednak tęsknota za ukochaną osobą nie zna litości i prędzej czy później kolejny raz powraca pozostawiając spustoszenie w sercu swojej ofiary. Ze mną nie mogło być inaczej. Ja musiałam znowu poczuć jak to jest upadać coraz niżej. I chociaż tego nie chciałam, bo moim jedynym celem było pokonanie własnych słabości, to takiej sytuacji nie udało się uniknąć. Prawda jest taka, że nikt nigdy nie liczył się z moimi uczuciami. To ja, to zawsze ja dopasowywałam się do innych, ale nikt do mnie. Może taki właśnie jest świat, może niektórzy ludzie już tak mają, że zostają ranieni przez najważniejsze osoby, a ja jestem wśród nich i to już nigdy się nie zmieni. Czas się do tego przyzwyczaić, a przede wszystkim uodpornić się na ból. Może wtedy to wszystko będzie o wiele mniej bolało. / napisana
|
|
 |
Każdy człowiek ma do uiszczenia niezwykły dług,
a mianowicie - za życie musi zapłacić życiem.
|
|
 |
Pocieszając przyjaciela nie mów nic,
bo słowami i tak nic nie zdziałasz.
Dziel z nim smutek w ciszy.
Swoją obecnością wyrażasz wszystko co chciałbyś mu powiedzieć.
|
|
 |
"Szczęście nie jest kolorowym motylem,
za którym musisz pobiec, jeśli chcesz go złapać.
Szczęście jest jak cień:
podąża za tobą nawet wtedy, gdy o nim nie myślisz"
- Phil Bosmans
|
|
 |
"Przyszłość należy do tych,
którzy wierzą w piękno swoich marzeń".
|
|
 |
"Nie bój się uczynić wielkiego kroku,
gdy to wskazane.
Nie da się pokonać przepaści dwoma krokami"
|
|
|
|