 |
|
tak miało być w moim życiu, nagle stanął czas, tak rzadko wiatr mi rozgarnia chmury, wtedy marzę i te sekundy, kiedy, jakbym widział ciebie tam, wśród trudnych dróg, smutnych zajęć, wiem o co walczę
|
|
|
|
jaki dziś dzień jest? czy tracę krew, ej? słaby w tym sens, wiem
|
|
|
|
uczucie, co sprawia, że biegnę do ciebie jest jakby silniejsze
|
|
|
|
sam zaszyję sobie ranę, bo potrafię - taki ranny ptaszek ze mnie
|
|
|
|
początkiem koniec plus wniosek na sen: lepiej iść samemu, niż samemu stać, ej
|
|
|
|
może się podniosę z czasem, może się zakończę z czasem?
|
|
|
|
nieistotne raczej. może się odezwiesz do mnie?
|
|
|
|
gdy czuję porę, by ostatni oddech światu dać, myślę o tobie, przysięgam, że to dużo daje
|
|
|
|
mogłem stać, a biegnę i chujowo najczęściej przy tym czuję się, to nawet jak boli i ktoś mi pierdoli, że gdzieś tam ma lepiej
|
|
|
|
straciłem już głowę i zgubiłem serce, nie chciałem stawać w kolejce, jakby ktoś stawiał kolejkę
|
|
 |
|
Marzenia? Sama nie wiem. Po prostu chciałabym żeby w końcu coś mi się udało. Żeby było trochę łatwiej, lepiej. Żeby ludzie byli warci czegokolwiek. Chciałabym mieć więcej czasu. Więcej szczęścia. Więcej uśmiechu na twarzy. Nie marzę o niczym szczególnym, nie chcę skakać na bungee, zwiedzać całego świata albo władać wieloma językami. Chciałabym być szczęśliwa, mieć obok kogoś ważnego i dzielić z nim wszystko, całe swoje życie.
|
|
 |
|
Prawdziwie kochać można tylko raz. Jeden, jedyny raz..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
