 |
|
"Reaguj na to, co się naprawdę dzieje, a nie na to, co sobie wyobrażasz."
|
|
|
|
"Wiesz, nie czuję już nic. Ale jeśli wrócisz tu, to spróbuje odpalić tą zapałkę sprzed stu lat. Nic lepszego oprócz Ciebie mnie nie spotkało. Ja chcę kochać i po to żyję. I przyjdę do Ciebie z całą moją żałością. Wystarczy, że zadzwonisz. Będę. Nie musisz nic. Po prostu się zjawię i zostaniemy pod tym niebem przy fabryce do końca, aż wyjaśnimy sobie wszystko i poznam Cię od nowa. W końcu będę mogła Ci opowiedzieć, jak bardzo nie liczą się gwiazdy na niebie, kiedy jesteś choćby na metr ode mnie. Myślę, że nigdy Cię nie straciłam. Tylko nie wiem, co teraz robisz, myślisz i dlaczego to wszystko takie skurwiałe, że nie jesteśmy razem. Po prostu nic nie liczy się nic, nie opiszę inaczej miłości, jak nie powiem o Tobie. Wszystko odbija mi się w Tobie. Nie ma tego złego, co by na Ciebie nie wyszło. Nie zrozumiałam jeszcze, co się stało.
|
|
|
|
Wyjdę gdzieś, coś pośpiewam, trochę liznę filozofii. Lubię. Tylko sól ziemii mi uciekła. Jałowość dobija, ale przynajmniej nie czuję się już samotna. Za długo Cię nie ma. Nie pamiętam. Wiem tylko, jak się z Tobą czułam. I codziennie aż do dziś potrafię się tym karmić, wyobraź sobie więc co miałam dla Ciebie. Szkoda, że nie chciałeś. Ale wiesz, jak coś, to pisz. Jestem póki nie umieram. Umierasz tylko powoli Ty, także spiesz się, póki się tli. Trzymaj się barykady i nie spadniesz. Jestem tam dla Ciebie, na końcu trwogi i lęków. Odwagi, Przyjacielu. Twoja na zawsze choć w sumie nigdy nie byłam."
|
|
 |
|
nieraz myślisz, że jest całym życiem, a nieraz tylko źdźbłem w oku
|
|
 |
|
"Nie ma takiej chwili, aby wszystko było dobrze, spokojnie, aby o niczym nie trzeba było myśleć. Aby można było odetchnąć tym powietrzem, co pachnie jak miód – i być szczęśliwym. Idę na daleki spacer".
|
|
|
|
"Popadałem czasem w smętne zamyślenie. Wieczorami siedziałem w swojej sypialni albo na tarasie i patrzyłem na ogród. Słuchałem wołania nocnych ptaków i spoglądałem na lśniące wody jeziora. Szukałem milczenia i samotności".
|
|
|
|
zmarnowałem ten przepiękny, pierwszy dzień maja, który barwi mi niebo na błękit i złoto. w głowie mam tylko kupę śmieci
|
|
|
|
jeszcze w dzień jakoś to znoszę. ale gdy noc nadchodzi, nie mogę sobie miejsca wprost znaleźć. chciałbym stąd gdzieś uciec, gdzieś wyjechać przed tą nocą nadchodzącą
|
|
|
|
My love is free but my trust is earned. Do not mistake my kindness for weakness because my integrity is my greatest strength.
|
|
|
|
Wszystko już tutaj umarlo, może to wszystko jest karmą, zbyt wiele mieliśmy za darmo, nie doceniając tylko tym gardząc.
|
|
|
|
na tyle cię przeżyłem i tylko na tyle, żeby myśleć z daleka
|
|
|
|
"Zrobiłem w swoim życiu masę błędów, za które teraz sam siebie bym zabił. Krzyczałem głośno, że świat należy do mnie, gdy nie miałem pojęcia, czym jest świat i jak w niego pójść. Gdy pakowałem się na wielka podróż w dorosłość nie zabrałem najważniejszych rzeczy. Bo przecież już wtedy chciałem mieć większe buty, pełny portfel. Jak po czasie się okazało pełny portfel jest o wiele cięższy niż mi się wydawało, a w większych butach bardzo ciężko się idzie. Chciałem wrócić i znaleźć siebie, ale ten gówniarz chyba złapał pociąg, którego ja już nie dogonię, a tym bardziej nie zawrócę. Gdybym jeszcze raz chciał krzyczeć, bardzo proszę przypomnijcie mi, że dorosłym nie wypada."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
