|
przyznam szczerze, że łatwiej było pisać o tej nieszczęśliwej miłości.
|
|
|
kocham Cię part 5413619856149
|
|
|
szkoda tylko, że tak łatwo można zaniedbać kilka lat wspaniałej przyjaźni
|
|
|
- wiesz jak jest odpoczywać po niemiecku? -jak? - ruhen. -świetnie! to teraz będziemy się ruhen non stop. w sumie zaraz też trzeba ruhen.
|
|
|
"Bo najtrudniej jest skończyć, zapomnieć i zacząć od nowa. Koniec często jest nagły, zapominanie może trwać całe życie, a nowego początku może po prostu nie być."
|
|
|
"Nawet jeśli zepsuję wszystko inne jak zwykle,
to jak tylko przyjdziesz, ten cały ból zniknie
i w tym labiryncie znajdę nitkę i pójdę
wzdłuż niej, by ujrzeć światło i Twój uśmiech." ;**
|
|
|
"tęsknię za wszystkimi drobnostkami,
chociaż myślałam, że nigdy nie będą dla mnie wszystkim."
|
|
|
"tęsknię? to za mało by wyrazić, jak mi Ciebie cholernie brakuje."
|
|
|
"Nagle coś się kończy, jakby runął tobie świat. Pragniesz cofnąć czas na próżno. Nagle widzisz tyle szans utraconych słów, na które już za późno."
|
|
|
"Czasem człowiek tak bardzo przywiąże się do innej osoby,
że po wielu miesiącach nieobecności przeżywa wszystko tak samo, jak na początku jego odejścia."
|
|
|
"Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie - to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. "
|
|
|
"[...] nigdy nie dostrzegamy skarbów, które mamy przed oczyma.
A wiesz, dlaczego tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby."
|
|
|
|