 |
|
nie wiem jak wyglądasz, ale wiem żeś nieskalane piękno
|
|
|
|
Musi pani trochę zobojętnieć, uzbroić się psychicznie przeciwko zbyt silnym uczuciom.
|
|
|
|
I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością
|
|
|
|
trudno mi być twoim niewyborem
|
|
|
|
odszedłem do pokoju, położyłem sie na łożku, myśląc, że jeśli ludzie byliby deszczem, ja byłbym mżawką, a ona byłaby huraganem.
|
|
|
|
ty milczysz i ja milczę - tylko to nas teraz łączy
|
|
|
|
W każdym razie mamy do siebie jakąś słabość, to jest ważne
|
|
|
|
od twojego zniknięcia wszystko wydaje mi sie nijakie
|
|
 |
|
a może warto dalej żyć, przetrwać złe chwile i później z pobłażliwym zdumieniem przypomnieć sobie te drobne okruchy klęsk i dziwić się, że tyle mogły znaczyć kiedyś i tak niewiele brakowało do ostatecznego kroku.
|
|
|
|
nie pasuję do jakiejkolwiek relacji międzyludzkiej
|
|
|
|
może trzeba najpierw mozolnie zapomnieć wszystko, a zapomnienie z siebie zdrapać albo poczekać, aż obrócimy się w proch, potem w wiersz.
|
|
|
|
patrzyła w okno, a ja patrzyłem na nią, na jej profil i myślałem: sercem nie mógłbym, bo serce miałem kiedyś jedno i mi się potrzaskało straszliwie i doszczętnie, i nie udało się pokleić skorupek tego dzbanka, ani łzami – tym klejem białym, ani krwią – tym klejem czerwonym, i tak nie mam serca, nie mam, więc sercem nie mógłbym, ale mógłbym taką istotę pokochać siłą woli.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
