 |
Jeśli kiedykolwiek mnie opuścisz, zostaw trochę morfiny przy drzwiach.
|
|
 |
Nawet nie wiecie jak trudno mi przed wami ukrywać całą tę prawdę.
|
|
 |
Monotematyczny monolog myśli.
|
|
 |
Jest za późno na płacz, zbyt niepewnie by ruszyć dalej.
|
|
 |
Siedzę w parku na ławce i obserwuję pościg, gonią ku szczęśliwości ludzie dorośli.
|
|
 |
„Odezwij się czasem. Ciekawy jestem gdzie i z kim teraz umierasz.”
|
|
 |
Czasami dwie dobre osoby naprawdę nie są w stanie stworzyć zdrowej, trwałej relacji, mimo że bardzo chcą. Bo nie pasują, bo mają inne potrzeby, bo nie umieją mówić do siebie tak, by się słyszeć. / net
|
|
 |
You’re not broken. You’re just still carrying the grief of not being chosen—in the place you needed it most. / net
|
|
 |
When no one ever prioritized you, your brain learns to run on empty.
You keep moving, giving, showing up — but the tank is always near zero. That’s why even small tasks feel impossible. / net
|
|
 |
Drogi Pamiętniku. To ostatnia strona, byłeś świadkiem moich chwil słabości i moich uniesień. Wiedziałeś ile on dla mnie znaczył, tylko ty wiedziałeś jak wielka była moja miłość. Byłeś świadkiem mojej pierwszej miłości. Drogi Pamiętniku - nasza miłość dobiegła końca.
|
|
 |
Dałam Ci świat i moje serce, zrobiłam to wszystko z uśmiechem na twarzy, dałam Ci miłość, myśli i duszę, myślałam, że to było wzajemne.
|
|
 |
Wkrótce nadejdzie ten dzień, w którym będziemy mijać się ulicą. Wtedy będę ulotna jak sen, już nie będziesz mógł mnie mieć.
|
|
|
|