|
ciebie jak nikogo i jak nikt inny
|
|
|
naprawdę chciałam być damą, chciałam ten wieczór spędzić z klasą i już tą klasę zgubiłam w busie..
|
|
|
Nie chcę czuć nic, polej mi wódki, zapiję pamięć i chuj z tym.
|
|
|
http://wewlasnymswiecie.blogspot.com/ nowe !! :D coś mojego, ode mnie ; )
|
|
|
Przyzwyczaili się. Popłakali a potem się przyzwyczaili. Człowiek jest podły i do
wszystkiego się przyzwyczaja.
|
|
|
https://www.youtube.com/watch?v=Vs8gCrTxbvg&app=desktop
|
|
|
najlepszą częścią bycia w związku jest możliwość bycia samym, jednocześnie będąc z kimś
|
|
|
dni gorące non stop świeci słoooooońce , tak wyglądają letnie miesiąceeee, nagrzane bloki miejsca cieeeekawszeee, żeby tylko picie było tańszeeeee :D taki nastrój letni , ruszamy na ognisko, pierwsze z moją miłością, pierwsze na którym będę najspokojniejsza na świecie i pod kontrolą, damy rade :D
|
|
|
ty mnie przytulisz bo nie chcesz mojej krzywdy, ale tak jak on to mnie nie przytulisz nigdy
|
|
|
Nie da to się przejść krokiem defiladowym po schodach./Ciacho.xd
|
|
|
Nie przestawaj mnie kochać. Ani na sekundę. Myśl o mnie
rano i wieczorem, w porze pacierza. Kosztem posiłków,
choćbyś miała jeszcze bardziej wyszczupleć. Proszę bardzo, oglądaj
serial "Dempsey i Makepeace na tropie", wystawy sklepów z sukienkami, ślady choroby
na swoim ciele - tylko miej mnie przed oczami.
Dźwigając pięćdziesięciokilogramowe worki cementu noszę na rękach ciebie.
Skacząc w rytm pieśni reggae skaczę za tobą w ogień.
Ogryzając paznokcie gryzę je z tęsknoty za tobą.
Słuchając prognozy pogody nasłuchuję twojego głosu.
Czasami brak mi powietrza
i wiem wtedy, że na chwilę o mnie zapomniałaś. // Jacek Podsiadło - "Don't leave me"
|
|
|
”Może szczęście to kwestia bilansu plusów – światła zmieniającego się na zielone w chwili, gdy podchodzimy do przejścia i minusów – gryzącej metki przy kołnierzu- spotykających nas każdego dnia. I może na każdego przypada taka sama jego dawka. Może w istocie nie liczy się fakt, czy jest się sławną pięknością, czy też rozpaczliwie szarą myszką.
Może trzeba po prostu żyć. Nic więcej. „
Ann Brashares. [Stowarzyszenie wędrujących dżinsów].
|
|
|
|