 |
|
Serce mi pęka. Zostaw, nie zbieraj, jeszcze się skaleczysz /spadamwgore
|
|
|
|
Pusta miłość do rzeczy, zawsze kurwa bez wzajemności..
|
|
|
|
I biegnij, nie zerkaj, nie tęsknij..
|
|
|
|
Wszystko ma swój koniec..
|
|
 |
|
Nie potrzebuję hashtaga, statusu, wręczanej znienacka róży, częstych wypadów za miasto, na kolację lub do kina oraz ciągłego zapewniania mnie, że jestem ważna. Nie potrzebuję ani słów, ani całej listy dóbr materialnych. Chcę jedynie Twoich palców przesuwających się z samego rana po linii moich żeber i szeptu "wstawaj, moja piękna", nawet jeśli następne co powiesz to "głodny jestem".
|
|
|
|
Chciałabym Ci wszystko powiedzieć, ale mnie o to nie pytasz.
|
|
|
|
Bez problemu rzucam hasłem "daj mi spokój", odwracam się na pięcie i znikam z życia tej czy innej osoby. Usuwam się, wyłączam, jakby przestaję istnieć. Dla siebie, bo się męczę. Dla niej - wiedząc, że jedyne co mogę dać to pasmo rozczarowań i bólu. Tylko z nim jest inaczej. Nie potrafię uciec. Chowam się w najbliższym kącie, jednocześnie licząc, że nagle mnie dostrzeże. Tak przeważnie jest. Napotyka się na mnie i wysyła uśmiech. Kilka sekund uniesionych do góry warg, które są dla mnie jak magnez. To ten cholerny krótki moment, przez który od lat wracam do niego co dzień.
|
|
|
|
Od ponad dwóch lat niezmiennie mam w sobie cząstkę, która należy do niego. "Cząstka" brzmi tu dość irracjonalnie, biorąc pod uwagę, że ten element mojej osoby potrafi przejąć kontrolę nad wszystkim. Dochodzi do głosu i w jednej chwili znikają myśli, czy warto, czy powinnam, czy mogę. Nagle bez zastanowienia pojawiam się u niego, a on całuje mnie zachłannie zaraz po tym jak przekroczę próg. Prowadzi mnie niecierpliwie do swojego pokoju, a tam koncentruje się już głównie na tym, by jak najszybciej ściągnąć ze mnie ubrania. Nic nie ma znaczenia - sumienie, jego wibrujący od przychodzącego połączenia telefon i zdjęcia jego kobiety na szafce. Zatapia się w moich wargach, przestając dostrzegać, iż jest cokolwiek innego na tym świecie.
|
|
|
|
Tak często gubimy się by ktoś nas odnalazł...
|
|
|
|
Jeśli będziesz chciał wrócić, proszę, nie odchodź.
Nie zostawiaj mnie znowu. Z każdym kolejnym razem rozpadam się na coraz drobniejsze części i gubię się coraz bardziej.
Boję się, że w którymś momencie nie będziesz miał już do kogo wrócić. Wiatr zamiecie ostatnie wspomnienie...
|
|
|
|
Jedna chwila, zrobi z Ciebie debila...
|
|
 |
|
Sporo czasu nie gadaliśmy. Wiele się zmieniło od tego czasu, wiesz? Nie powiem, że wszystko mi się wali - wręcz przeciwnie. Ułożyłam sobie życie i jest tak dobrze, jak nigdy dotąd. Ciekawi mnie tylko co u Ciebie, z czym się teraz zmagasz, o co walczysz i z kim spędzasz noce i poranki.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
