 |
|
desperacko tworzyliśmy tą układankę trzęsącymi się dłońmi. tak jakby wszystkie słowa tego utworu miały zaważyć na naszym życiu. sklejaliśmy wspólną przyszłość, nie sądząc nawet, że pojawi się wirus, który to zniszczy, a nas rozdzieli na dwa różne elementy.
|
|
|
|
oddałabym praktycznie wszystko, żeby poświęcał mi tyle uwagi co teraz, żeby z taką samą częstotliwością mówił do mnie, koncentrował się na mojej osobie, poświęcał spojrzenia. oddałabym większość tych ważnych dla mnie rzeczy - WTEDY, nie teraz.
|
|
 |
|
chciałam o tobie zapomnieć, ale gdzieś na dnie serca leży okruszek miłości, kropelka nadziei, milimetr szansy, deczko wiary, grosik wspomnień, sekunda tęsknoty.
|
|
|
|
kiedy mija w Tobie etap dziecka? gdy deszcz nie kojarzy Ci się już z dobrą zabawą w kałużach, tylko z mokrymi włosami i przemoczonymi butami. gdy boiska nie służą już do zabawy w berka i grania w piłkę, tylko do picia na trybunach. gdy płacz nie jest skutkiem rozbitego kolana, tylko złamanego serca. gdy wszystko jest tak cholernie trudne i niezrozumiałe.
|
|
|
|
nie robiąc prawie nic rozkochał w sobie małolatę .
|
|
|
|
Das Schönste, was wir erleben können, ist das Geheimnisvolle. - Najpiękniejsze, czego możemy doznać, jest to co tajemnicze.
|
|
|
|
Das Schicksal mischt die Karten, wir spielen. - Los tasuje karty, my gramy.
|
|
|
|
die Musik ist die Sprache der Leidenschaft. ♥ - muzyka jest językiem namiętności.
|
|
|
|
Ogarnięta wieczną pustką wokół, smutkiem wewnętrznym, nieprzespanymi nocami, bolącymi wspomnieniami, chorymi myślami, łzami wylewającymi się litrami, żałobą, którą nosze w sercu. Uczuciem już chyba nigdy nie odwzajemnionym.
|
|
|
|
Najgorsze są te dni, w szczególności te deszczowe. Kiedy siadasz na parapecie z kubkiem gorącej herbaty i nie wiesz czy się śmiać, czy płakać z tego, co Cię dzisiaj spotkało.
|
|
|
|
i nic nie jest w stanie pobić tej rozpierdalającej serce radości, kiedy znów jest na wyciągnięcie ręki. ta euforia, gdy znów trzyma Cię w ramionach, tak beztrosko.
|
|
|
|
przed snem tworzę tak piękne scenariusze naszych spotkań że gdy się rano budzę, to nie wiem co jest prawdą, a co tylko moją wyobraźnią.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
