To uczucie kiedy paląc te wszystkie kartki, czujesz, że w końcu cała przeszłość jest za Tobą, że nie możesz już nigdy do tego powrócić, że już więcej nie przeczytasz o swoim zachowaniu, o swoim uczuciu, pozostaje tylko popiół. Czujesz żal i pewne dziwnego rodzaju przywiązanie, ale tak trzeba, wiesz, że tak właśnie trzeba postąpić, by stało się na co tak długo czekałaś. Zerwanie, z minionymi dniami, miesiącami, latami.. i chociaż nadal się zastanawiasz czy dobrze postąpiłaś, wiesz, że już za późno, nie da się nic już odratować. To koniec. Możesz mieć tylko nadzieję, że nie zapomnisz tego czasu, który w gruncie rzeczy był dobry, bo wiele się z niego nauczyłaś. A Twoi najbliżsi, cóż... powinni mieć nadzieję, że nie popełnisz tych samych błędów co wcześniej, Ty nie musisz mieć takiej nadziei, bo wiesz, że tak właśnie będzie, bo to Ty właśnie wiesz, że to była dobra nauka życia. Przecież i tak znasz treść tych kartek na pamięć.
|