 |
niespokojnie zerkałem na Ciebie
i chciałem wierzyć że z tego o czym myślisz część jest o mnie,
|
|
 |
I czasem już tracę nadzieję, w pustym pociągu, gapię się w szybę
Pytam sam siebie "Czy czasem tak nie jest, że chciałbym coś poczuć, tak nawet na chwilę."
I nie chcę od nowa pierdolić, że źle
Bo mija mi rok, nic nie boli, nie wkurwia
I żyję jak chciałem i robię co chcę
I nie proś, bym zagrał, że boję się jutra.
|
|
 |
I wiem, że każdy dzień może być ostatnim
I czekam wiesz, gdy znów czegoś chcą ode mnie
A presja nie daje mi pisać swobodnie
Powiedz słowo ‘’odejdę’’ - a miałem już więcej nie pisać o Tobie
|
|
 |
Zabrakło mi sił, może albo czekałem, aż wreszcie dorosnę
I kiedy krzyczałem, że z tym koniec - chyba myślałem odwrotnie
|
|
 |
I wiem, że w końcu mój czas nadszedł - zrobię jak zechcę
Rok temu czy dwa, byłem tu nikim
A wtedy już czułem się lepszy od nich
Wtedy już czułem się lepszy, wolny
|
|
 |
'I kiedy krzyczałem, że z tym koniec, chyba myślałem odwrotnie'
|
|
 |
nawet jakby ujebało mi nogi to przez to przejdę
|
|
 |
Cale życie widziałam tylko mrok, byłam jak tonący bez deski ratunku... dlatego teraz chcę wypłynąć - i zacząć oddychać!
|
|
 |
Mógłbym pozbyć się tego całego smutku i nie oglądać się już za siebie, jednak wtedy nie byłbym tą samą osobą!
|
|
 |
Cały czas uciekasz, winisz za to innych, taka droga wydaje ci się o wiele łatwiejsza. Jednak spróbuj cieszyć się tylko aktualną chwilą, ona nie jest niczyją własnością.
|
|
 |
nie pytasz dokąd idę,
ale wiem,
że idziesz ze mną
|
|
 |
i choć przeciwko nam może być cały świat.
strach i ogłada widzisz, tego nam brak
|
|
|
|