 |
 |
Przechodząc przez bramy cmentarza czułam już chłód, który na nim spoczywał. Nienawidzę tego miejsca. Tu widziałam Cię po raz ostatni, kiedy w dół spuszczali Twoje martwe ciało. Pamiętam ten ból, i krzyk, który już nie mógł pomóc. Pamiętam bezsilność, i ten płacz, który sam z siebie wypływał. Pamiętam to, tak dokładnie. Każdą chwilę, która tak szybko mijała. Nie wierzyłam. Nie chciałam wierzyć w to, że to się właśnie skończyło. Nie chciałam wierzyć w koniec, którego nie powinno być. Bolało mnie to, jak cholera. Bolała mnie świadomość, że Twoje oczy zamknęły się po raz ostatni. Świadomość, że już nie wrócisz. To bolało mnie najbardziej. I boli mnie to do dzisiaj. Bo zapalanie znicza, i codzienność oglądania zdjęć to już nie to samo. Chciałabym żebyś wrócił, chcę czuć Twoją obecność. Chcę wiedzieć, że jesteś, i że nas nie opuściłeś. Pokaż to, że nas kochasz. I wróć tu. Chociaż do snów, chcę tylko wiedzieć, że jeszcze pamiętasz.
|
|
 |
|
~You've never seen my life for, seen my life for real..
|
|
|
|
~Streets have never been so cold..
|
|
 |
|
Nadal niezmiennie mogę być wszędzie, a wciąż jestem blisko.
|
|
|
|
A może by tak nie patrzeć wstecz? ..
|
|
|
|
Now I'm on the PHONE talkin' with you
Cause I'm drunk and I miss you
And I know we have issues
|
|
|
|
I got a backpack, shades, and a heart that's made of gold
And the title of my life: "The Best Story Ever Told"
|
|
|
|
Dotykam Cie łagodnie kiedy ostro traktuje Ciebie świat,
Wiesz ostatecznie ważne są twoje ruchy liczysz się tylko ty, tylko ty,
Jestem tu by Cie tulić, żeby odpędzać mroczne sny
|
|
|
|
~Jednym z najtrudniejszych wyborów w życiu jest decyzja czy zrezygnować, czy próbować jeszcze bardziej. Chciałabym, żeby w moim przypadku odnosiło się to do rysowania. Tylko i wyłącznie..
|
|
|
|
Oczekując zbyt wiele możesz stracić wszystko..
|
|
|
|
Nie potrafisz, prawda? Nie umiesz już z kimś innym, na nowo. To już nie to samo. Próbujesz i za każdym razem się sparzasz, i niszczysz tego, który był gotów dla ciebie. Wciąż w tym samym miejscu, od dłuższego czasu, bez kroku naprzód, bez nadziei, wiary, bez miłości. Nie wiesz, jak zacząć. Nie wiesz, co powiedzieć. Już nie umiesz, już nie jest tak jak kiedyś. Udajesz, przez cały czas odgrywasz cudzą rolę, stwarzasz pozory, a później jesteś zobowiązana powiedzieć "przepraszam, ale jednak nic z tego". Tylko na tyle cię stać, tylko ty tak potrafisz dawać nadzieję i zabierać ją bezpowrotnie, bo tylko tego On cię nauczył, tyle z tego wyniosłaś. [ yezoo ]
|
|
|
|
Mogłeś zdążyć powiedzieć mi, że chcesz wrócić albo spróbować mieć mnie na wyłączność bez nazywania tego, co jest między nami. Pobiegłeś dalej – nie wiem dokąd, po co ani z kim, ale nigdy nie znajdziesz lepszej ode mnie i zrozumiałeś to dopiero, gdy tracąc mnie, próbowałeś znaleź
|
|
|
|
Dodaj komentarz
