 |
|
"Rozmawiamy ze sobą, coraz mniej siebie chciwi, jakby ktoś pomiędzy nami porozstawiał szyby" /miuosh!
|
|
|
|
"Liczę na Ciebie, że zostaniesz ze mną. Kiedy nie jest tu jak w niebie, kiedy robi się ciemno" /onar
|
|
 |
http://zapiskiz1000ijednejnocy.blogspot.com/2013/11/nie-chce-juz-tesknic-za-tym-czego-nie.html nowy wpis na zapiskach, myślę, że może dać trochę do myślenia niektórym ;] co do aż za grób zakończyłem tą historię i nie potrafię do niej wrócić, ALE założyłem nowego bloga z podobną koncepcją, ale innym podejściem i historią. Jak uporam się z wystrojem i napiszę post nie tylko kawałki to link na pewno wrzucę. Mam nadzieję, że Wam się spodoba i nowy post na zapiskach i nowy blog. Take care! :)
|
|
|
|
Delikatnie drżysz tak jak mży za oknem deszcz.Dyfuzja jesiennej aury jest szybka jak Bugatti Veyron Super Sport i rozprzestrzenia się niszcząc jak hiszpanka.W Twoich oczach skrzą się łzy jak śnieg i tańczą swój ostatni taniec by za chwilę spaść po twarzy.Za chwilę niczym konie cwałem biegną w dół.Wodogrzmot Twoich słonych kropel sieka moje komory,przedsionki,żyły,zastawki,tętnice,nerwy na najmniejsze kawałki robiąc z nich papkę,która trafia do układu pokarmowego.Zatrzymuje się w gardle i dusi mnie jednocześnie chowając wszystkie słowa jakie chcą się przedrzeć przez krtań.Martwota niewypowiedzianych słów ciąży na Naszych barkach i wbija w przemarznięty ląd.Toniemy,zapadamy się,a wraz z Nami każdy dzień,w którym umieściliśmy choć najmniejszą cząstkę samych siebie.Dławimy się okaleczonymi wspomnieniami i wypełniamy bólem,który jest jak pożar w lesie.Spłonęła nasza miłość.To koniec. Jestem jak Niobe. Skamieniałem, lecz dalej płaczę.
|
|
|
|
nie mam siły, jestem zmęczona. nie tylko mnóstwem czasu spędzanego w szkole, nie tylko na uczenie się, które ostatnio i tak nie przynosi efektów ale przede wszystkim - jestem zmęczona życiem bez Ciebie. pomyślmy, ile to już się nie widzieliśmy? może lepiej nie mówmy ile, nieważne ile. po prostu żyjemy ostatnio bardzo 'bez siebie'. masz racje, niestety zdecydowanie za bardzo. /rozkminajto
|
|
|
|
Kiedy noc płaczę deszczem, a krople jej słonych łez rozmywają się po szybie kreuje z nich obraz naszych ściśniętych dłoni. Palce splątane węzłem miłości. Nerwy, paliczki stają się wspólne, łączą się. Dokładnie rysuję je połączone bo nawet milimetr osobno może rozpruć całość, a wtedy wszystko runie tak po prostu. Z kolejnych kropelek dorysowuje nasze postacie blisko siebie by nie mogła powstać między Nami przepaść, by nie wciągnęła Nas i roztrzaskała na dno. Na sam koniec uzmysłowię sobie, że to tylko deszcz i znajdę go również na swoich policzkach. Znowu jestem jak sklepienie niebieskie późną porą; mroczny, cichy, daleko od wszystkich, zapłakany, pusty, sam.
|
|
|
|
mój mężczyzna, jako najlepszy poprawiacz humoru. słońce, jesteś lepszy nawet od pudełka lodów i opakowania mojej ulubionej czekolady. /rozkminajto
|
|
 |
|
wieczory są coraz chłodniejsze, trzeba się przerzucić z piwa na wódkę.
|
|
|
|
Lepiej nikomu nic nie opowiadajcie. Bo jak opowiecie – zaczniecie tęsknić
|
|
|
|
"Jestem super bohaterem, mam skillsów co nie miara, moje tajne alter ego to Kapitan Wypierdalaj!" /Słoń
|
|
|
|
Dodaj komentarz
