|
Złożyłam sama sobie obietnice,której nie dotrzymałam.Miałam nigdy przez Ciebie nie płakać,ale jak zwykle złamałam się,pękło coś we mnie i czuje,że nie daje rady,jezu tak bardzo nie lubię tego pisać,że spadam.Tak bardzo chcę,żeby było dobrze,zmień się proszę :c
|
|
|
Nigdy więcej nie angażuj się tak mocno i tak szybko,bo nie warto
|
|
|
Boje się,że następnego dnia nie będzie Cię obok,boje się każdej naszej rozmowy,boję się następnego dnia,w którym może wydarzyć się coś co będzie ciosem,po którym się nie podniosę,boję się,że przestanie Ci "zależeć" o ile w ogóle zależy,boje się odczytać od Ciebie każdą wiadomość,boję się Twojej reakcji,boję się wszystkiego,Twojego posunięcia,przez które stracę wiarę w szczęście,jakiego tak naprawdę nie mam.Jesteś kłopotem,kłopotem,którym chcę,żeby był już zawsze
|
|
|
Kiedy człowiek poskleja wszystkie kawałki w całość,to nawet jeśli wygląda na nietkniętego,nigdy nie jest już taki jak przedtem.
|
|
|
Jesteś dla mnie jak tlen do życia potrzebna,nawet wtedy,kiedy bywasz dla mnie taka wredna.
|
|
|
Dlaczego próbuję sobie wmówić,że Cię nienawidzę,choć tak naprawdę śnię o Tobie codziennie.
|
|
|
''Nikt nie jest idealny, póki się nie zakochasz"
|
|
|
Chciałabym wrócić do tych chwil, kiedy moim największym zmartwieniem było, czy zdążę na wieczorynkę.
|
|
|
Jesteś jedną wielką zagadką,której nie potrafię rozgryźć.Jesteś osobą,która kompletnie na mnie nie zasługuje.Jesteś jedyną osobą,z którą chcę rozmawiać pomimo tego,że traktujesz mnie tak,a nie inaczej,ale w głębi serca mam złudne nadzieję,że jednak nie jesteś taka zła,że może odrobinę Cię obchodzę,Chcę Cię w końcu zobaczyć,przytulić,chcę poczuć,że jesteś obok i cieszysz się z tego,że mnie widzisz tak jak ja.
|
|
|
"Często mówię sobie,że możemy być czymś więcej niż tyko przyjaciółmi,wiem, myślisz, że jeśli posuniemy się zbyt szybko wszystko się skończy,żyję w nieszczęściu, kiedy Cię nie ma w pobliżu"
|
|
|
Znaczysz dla mnie zbyt wiele,żebym mogła Cię opuścić,pomimo tego,że tak bardzo tego pragnę,nie potrafię.
|
|
|
Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre, dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.
|
|
|
|