 |
|
Bardzo opłacało się poświęcić pół soboty dla tej świetnej osoby. Radość jaka mnie ogarnia jest ogromna. Mogę krzyczeć ze szczęścia. Kto chce troszkę szczęścia odkupić ?
|
|
 |
|
wiesz jak ja sie teraz czuje? jakbyś wyrwał mi serce i pociął na miliony malutkich kawałeczków, a ja każdy z nich czuje oddzielnie, wiesz? potem te miliony malutkich kawałeczków rozrywasz na miliardy kawałeczków i potem wbijasz w te kawałeczki mojego serca tysiące szpileczek, żeby sprawić mi jeszcze większy ból. następnie zbierasz to wszystko do worka i wyrzucasz przy pierwszej lepszej autostradzie. później wiatr rozrywa worek i te kawałki mojego serca walają się po całym świecie i już nigdy nie złączą się w całość i już nigdy nie wrócą na swoje miejsce. // neast
|
|
|
|
chce powiedzieć gdzie jestem i jaką mam sukienkę. // K.Wilk
|
|
|
|
- wiesz, że jak pokażesz dekolt to rodzi się mały kotek, a jak schowasz to umierają dwa. teraz właśnie się jeden urodził! :D *zasuwam bluze* - morderca! // neastandK
|
|
|
 |
lubię Cię, chodźmy się najebać.
|
|
|
|
Życie jest piękne wystarczy tylko zobaczyć jego pozytywne strony :)
|
|
 |
|
Może za kilka lat miniemy się na chodniku, a nawet nie będziemy wiedzieć, a może będzie tak, że się do siebie uśmiechniemy, spojrzymy na siebie ze zdziwieniem i po chwili pójdziemy dalej, jakby nic się nigdy nie stało. Może być też tak, że wpadniemy w sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście, którego szukamy. Może będziemy sobie obojętni. Może nie będzie już któregoś z nas. Może zapomnimy. Może będziemy mieć się cały czas w głowach. Chęć odnalezienia pozostanie w nas gdzieś. Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś, gdzieś i pokochamy. Może...
|
|
|
|
Ulubiona piosenka powie Ci o człowieku więcej niż najlepsza psychoanaliza.
|
|
|
|
Życie jest pasmem upadków i sztuką powstawania.
|
|
|
|
Brakuje nam odwagi, żeby podążać za marzeniami, za znakami. Może stąd bierze się smutek?
|
|
|
|
po raz kolejny w moim życiu wszystko upadło. po raz kolejny straciłam ważną dla mnie osobę, dla której naprawdę byłabym wstanie oddać wiele. nawet życie, co niby jest najcenniejszym skarbem jaki mogliśmy dostać. po raz kolejny zawiodłam się na kimś naprawdę ważnym. jak mogę być szczęśliwa, wiedząc, że to co było nigdy już nie wróci ? że wszystkie zajebiste wspomnienia poszły się jebać tak nagle ? jak mogę cieszyć się pełnią życia, skoro brakuje w nim osób dla mnie niezbędnych ?
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
