 |
|
usłyszałam dźwięk sms'a. 'brawo za to wpadnięcie dziś na słup, mała. :D', napisał. zaśmiałam się na wspomnienie tego zdarzenia. 'widziałeś? haha, porażka, wiem. pierdoła ze mnie.', odpisałam. 'przestań. stałem z kumplem. byłem odwrócony tyłem, ale kiedy usłyszałem Twój pisk... bałem się o Ciebie. potem On mi powiedział, co zrobiłaś. i na przyszłość, zabraniam Ci, takiej paniki, jeżeli nie chcesz, żebym padł za serce.', dostałam kolejnego sms'a. obudziła się nadzieja, że może jednak... zależy Mu... tak, chociaż trochę. malutko. tyci tyci.
|
|
|
|
pamiętam, kochał zimę. lubił moje czerwone z zimna policzki, nos i uszy. rozgrzewanie moich zmarzniętych dłoni sprawiało Mu niebywałą przyjemność. z tym cudownym uśmiechem rzucał we mnie śnieżkami, a potem klękał i przepraszał, że przez Niego jest mi coraz zimniej. brał mnie na ręce, zanosił do siebie. przebierał z mokrych ubrań w swoją dużą koszulkę, i przykrywał mnie kocem. całował w policzek, przy okazji szepcząc na ucho, że zaraz przyniesie mi gorącą herbatę z cytryną. dręczy mnie przeczucie, że tej zimy właśnie tego będzie mi najbardziej brakowało.
|
|
|
|
spędzali razem namiętne noce, Ich pocałunki były totalnie zachłanne. mówił Jej słodkie słówka. miała w podświadomości fakt, że dla Niego miłość jest równoznaczna z seksem, dzikością, erotyzmem. jednak liczyło się dla Niej tylko to, że Ją kochał. w sposób, w jaki rozumiał to uczucie.
|
|
|
|
trudno stwierdzić jaki miał dokładnie gust. raz widziano Go z dziewczyną latającą za piłką, z potem na twarzy, w kucyku i brudnej od ziemi koszulce. innym razem, szedł po mieście trzymając dłoń na tyłku jakieś tlenionej blondyny.
|
|
|
|
nigdy nie jest za późno. życie wciąż daje Nam nowe szanse.
|
|
|
|
a te bezwartościowe panienki znów patrzą na mnie z zazdrością i wciąż zadają sobie pytanie 'czemu Ona się uśmiecha?'. cóż, moje miłe, pan piękny ma dość sztuczności i chorych gierek. przyszedł czas na miłość.
|
|
|
|
nie pragnę krycia się po kątach. spotykania się pod niewiedzę rodziców, w środku nocy w najbardziej odludnym miejscu. nie bój się o mnie. dopóki jesteś, poradzę sobie ze wszystkim. pokażmy wszystkim jacy jesteśmy szczęśliwi. całujmy się bezwstydnie na środku korytarza, czy na chodniku. niech ludzie żałują tego 'nie mówiła/em, że tak będzie?' po Naszym rozstaniu.
|
|
|
|
a nuż, poczekam, może pokocha.
|
|
|
|
zawzięcie czekasz na moją porażkę. ostrzegałam, że On woli mnie od jakieś tlenionej niuni. i dla rozwiania Twoich przekonań, księżniczko, 'tleniona niunia' nie jest komplementem, więc nie dziękuj. i a pro po, nie oddam Ci Go bez walki, wiesz?
|
|
|
|
zbiegłam szybko do szatni, po kasę, którą zostawiłam w kurtce. siedział tam. byliśmy zupełnie sami. - siema. - rzuciłam. podniósł na mnie wzrok, po chwili wstając. drgnęłam, i zaczęłam szybciej przeszukiwać kieszenie. szybkim ruchem objął mnie w talii i obrócił ku sobie. spuściłam głowę. - puść. - poprosiłam cicho, próbując przełamać barierę mówienia, która utworzyła się w moim gardle. uniósł mój podbródek, po czym zaczął zachłannie całować. po jakieś minucie dobiegł mnie odgłos kroków. odepchnęłam Go od siebie. - nikt nie musi o Nas wiedzieć. - zdążył szepnąć mi na ucho. do szatni weszła kumpela, zapewne mnie szukała. spojrzała na Niego, i uniosła pytająco brwi. - no to pożyczysz mi ten podręcznik? oddam. - powiedział. kłamał równie dobrze, jak całował.
|
|
|
|
za oknem pada śnieg, w domu czuć powoli zbliżające się święta, w szkole tym bardziej. przygotowania idą pełną parą. na świetlicy uczniowie zawzięcie robią ozdoby. są organizowane konkursy. na najładniejszą szopkę, stroik, ozdobę świąteczną. a mnie dręczy tylko jedno. czemu przestałeś mnie kochać?
|
|
|
|
myślisz, że mając zarówno z tyłu, jak i przodu plecy, aparat na zębach, mocny głos i szeroki tyłek, pokocha Cię? no to powiem Ci, że nie znasz życia. i Jego. i zasad miłości w XXIw.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
