 |
|
Gdzieś mam jego przeszłość, bo pamiętam swoją. Gdzieś mam to, co mówią o tym, jaki potrafił być - ja też nie świeciłam przykładem. Ranił, łamał serca, pozostawiał po sobie bałagan... i dzisiaj powinnam może obawiać się, że to samo zrobi tu, w moim życiu. Sęk w tym, że ja też bez głębszych słów wyjaśnień oświadczałam, że "to nie to" i wypisywałam się z czyjegoś jutro, które tak skrzętnie planował z moim udziałem. Odwracałam się na widok łez, nic sobie z nich nie robiąc. Zgasiłam empatię. Zobojętniałam na uczucia innych. Poszliśmy w dalszą podróż z życia - z takimi bagażami. Absolutnie nienastawieni na to, że w naszej relacji możemy napotkać na coś wartego uwagi na dłużej, ale zaciekawieni tym, co może nam dać. Minęły setki wspólnych dni, siedzimy w tym samym pociągu życia, a na każdej stacji wysiadamy razem, żeby zobaczyć i doświadczyć jak najwięcej - ale wspólnie.
|
|
|
|
Najtrudniej jest liczyć do dwudziestu czterech. Doba ma cholernie trudny wymiar, bo czujesz ciężar każdej przemijającej godziny - dzisiaj, w dniu który się nie powtórzy, nie wróci. Liczeniu do dwudziestu czterech towarzyszy przemijanie i umykająca szansa. Wewnętrznie czujesz, że powinieneś wykorzystać moment, wziąć się w garść, pójść po "swoje". Tylko co jest "twoje"? W każdych kolejnych dwudziestu czterech godzinach błyska pytanie, jak je przeżyć, by znów nie znaleźć się w martwym punkcie, gdzie po prostu nic nie wiesz. Teraz upijasz łyk herbaty, dwudziesta trzecia trzydzieści. Za moment minie kolejna pełna doba, położysz się do łóżka, zamkniesz oczy i pomyślisz o swoich marzeniach. Przyjdą kolejne dwadzieścia cztery godziny - czy odważysz się zawalczyć o to, by nie marzyć... a wspominać?
|
|
 |
|
Mało Cię ostatnio. Zbyt mało w powietrzu, którym oddycham.
|
|
|
|
Szukałam Cię przez moje całe cholerne życie. ♥
|
|
|
|
Kobieta istnieje na to, by ją kochać, mężczyzna zaś, aby ponosił ciężary tego kochania.
|
|
|
|
Jestem przesiąknięta Tobą z każdym najdrobniejszym tworzącym Cię szczegółem. Przepływasz od serca przez wszystkie moje kości i nerwy, aż w końcu wtopisz się we mnie jakbyś był czymś naturalnym i tworzącym mnie od podstaw. ♥
|
|
|
|
Mówi się, że miłość jest silniejsza od nienawiści, więc skoro ta druga może przetrwać eony, to jak jest z tą pierwszą?
|
|
|
|
Jego domknięte wokół niej ręce, to było jedyne bezpieczne miejsce na ziemi.
|
|
|
|
Dane jest nam tylko jedno życie, a ja chcę swoje przeżyć z Tobą. ♥
|
|
 |
|
Nadchodzi w życiu taki moment, że stojąc na krawędzi zastanawiasz się, czy skoczyć czy jednak zawrócić. Tylko czy wystarczająco silna będzie Twoja psychika, czy ciało zdoła unieść taki ciężar. Co jeśli osoba, która zna Cię, każde Twoje spojrzenie, każdy uśmiech, która jest Twoim światem, zdecyduje się odejść? Nadal będziesz czuła się sobą? Tą samą silną osobą, która potrafi odsunąć się od krawędzi?
|
|
|
|
Mawiają, że dom jest tam, gdzie serce. Ja swoje zostawiam z Tobą.
|
|
|
|
To on był źrenicą mego oka. Pępkiem mego ciała. Językiem moich ust. Linią papilarną każdej opuszki. Krawędzią kobiecości.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
