 |
|
Muszę Cię zmartwić - radzę sobie. Od tamtego dnia świat się nie zatrzymał, moje serce dalej pompuje litry krwi, płuca wciąż przeprowadzają proces oddychania, nie zapomniałam niezwykle skomplikowanej sztuki składania sensownych wypowiedzi, nadal umiem się uśmiechać, niezmiennie smakuje mi przesłodzona, biała kawa i żółty kubuś, w dalszym ciągu potrafię samodzielnie myśleć. A do tego za cholerę nie staje na twej prostej drodze do szczęścia i też nie zamierzam. Czyż nie tak właśnie powinno być.?
|
|
|
|
być takim małym dzieckiem, które więcej czasu spędza na dworze, niż w domu. biegać każdego dnia z patykami i udawać, że jest się najlepszym na świecie mistrzem. dostawać dwa złote od ciotki i wujka, a potem siedzieć na puchatym dywanie i myśleć, że za te pieniążki można wykupić wszystkie lody i żelki w pobliskim sklepie spożywczym. każdego dnia mieć na koncie kilka wypadków, z których i tak wyszło się bez najmniejszego uszczerbku na zdrowiu, latać z poobdzieranymi kolanami i łokciami. uciekać mamie, która będzie chciała nas zaciągać do łazienki żeby wymyć te czarne ręce i stópki. mieć do wszystkiego zawsze siły i energię i cieszyć się na wieść, że za dwa tygodnie pójdzie się do zerówki. kochać świat tym maleńkim serduszkiem i nie mieć na nim ani jednej blizny po ranie szarpanej od drugiego człowieka....
|
|
|
|
Zbudować swoje szczęście to nie rzecz prosta,
wiec do roboty i weź coś, kurwa, po sobie zostaw.
|
|
|
|
Miałeś już w życiu taki moment, w którym sam nie wiedziałeś co czujesz? Kiedy gubiłeś się w własnych myślach? Gdy kogoś ci brakowało, ale wszystkich od siebie odrzucałeś?
|
|
|
|
Uczyłam się z Tym żyć. Co dzień bałam się , że kiedyś uderzy ze zbyt wielką siłą i nie dam rady tego udźwignąć. A więc wzięłam się od roboty i na każdą przykrość na każdą smutną chwile , wydarzenie , słowo .Obchodziłam się bez uczuciowo. Znaczy starałam się. Na początku było ciężko .Ale rezultaty są . Przyzwyczaiłam się tak bardzo do cierpienia , że gdy teraz przyszedł moment ciężkich dni między nami , nie wpadam w panikę i nie płaczę jak latem , nie muszę popadać w brak apetytu , nie muszę siedzieć zamknięta w czterech ścianach , ale jedno się nie zmieniło .Nikomu nie mówię o swoich wewnętrznych obawach , nie chce aby ludzie wiedzieli , że u mnie jest źle , nie chce aby wiedzieli , że może coś się zmienić w moim tak dobrze poukładanym życiu . Nie pamiętam kiedy płakałam .
|
|
|
|
Pamiętasz to jeszcze?
Jak przy pierwszych spotkaniach przechodziły nam dreszcze.
|
|
|
|
Moje serce nie zasługuje na kogoś, kto o nie walczy.
|
|
|
|
Od zawsze czułem, że urodziłem się za późno. Mam serce i duszę z minionej epoki. I ciągle tęskno spoglądam za światem, który miał czar, klasę i wielkość, gdzie miłość miała prawdziwą WARTOŚĆ, której znaczenie i sens całkowicie się dziś zatarło, odeszło tak, jak odszedł tamten świat.
|
|
|
|
Łapałeś za rękę i trzymałeś jak szczęście. Dziś nawet nie wiem czy pamiętasz kim jestem.
|
|
|
|
Ona była jak emocjonalna bomba. Przez jej czyny i słowa sama doprowadzala do tego zeby wybuchała- i tak cząstki jej i jej życia sie rozpadaly.
|
|
|
|
I nie mów mi, co jest słuszne. Wystarczająco długo nad tym myślę, zanim usnę.
|
|
|
|
Codziennie popełniamy ten sam błąd oddając skrawek wnętrza ludziom, którzy w zupełności na to nie zasługują.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
